आज जगभरात ब्रँडचाचं बोलबाला आहे. म्हणजे कुठली वस्तू घ्यायची झाली तर आपण फेमस ब्रँडकडेचं वळतो. कारण क्वालिटी बरोबर इतक्या वर्षांचा विश्वास कंपनीने मिळवलेला असतो. यातलचं एक नाव म्हणजे एलजी. ज्यांची प्रोडक्ट आज आपल्याला प्रत्येकाच्या घरात हमखास पहायला मिळतील.

कारण एखाद्याला टीव्ही घ्यायचे असो, वॉशिंग मशीन किंवा  कुठलही इलेक्ट्रोनिक प्रोडक्ट घ्यायचं असेल तर आपण ते एलजीचीचं निवड करतो. कारण स्पष्ट आहे इतक्या वर्षांन

जगातल्या सर्वाधिक विस्तारलेल्या कंपनीत एलजीचं नावं आघाडीवर घेतलं जात. तशी कंपनी सगळ्याचं क्षेत्रात उतरलीये, पण खास करून फेमस आहे ती आपल्या इलेक्ट्रॉनिक प्रोडक्टसाठी. पण फार कमी लोकांना माहीत असेल की, जेव्हा कंपनीची सुरुवात झाली तेव्हा ती इलेक्ट्रॉनिक प्रोडक्ट नाही तर आपल्या डेली यूजच्या वस्तू साबण, कॉस्मेटिक्स, क्रीमचं मॅन्युफॅक्चरिंग करायचीइनावानं 1947 साली ही कंपनी सुरू झाली. जसं आपण आधीच पाहिलं कंपनी डेली यूजची उत्पादन तयार करायची. प्रोडक्टची क्वालिटी एकदम भारी असायची त्यामुळं कोरियतल्या लोकल बाजारात कंपनीमे आपला जम बसवला.

पुढे कंपनीने प्लॅस्टिक म्यॅन्यूफॅक्चरींग कंपनी सुद्धा सुरू केली. जी साऊथ कोरिया मधली पहिली प्लास्टिक कंपनी होती. लॅक हूईचे प्रॉडक्ट इतके फेमस होते की, लोक त्यांना लकी प्रोडक्ट म्हणायला लागले.

पुढे 1958 मध्ये लॅक हूई कंपनीने गोल्ड स्टार नावाने कंपनी स्थापन केली. आणि अशाप्रकारे लॅक हूई आणि गोल्ड स्टार या नावांच्या कॉम्बिनेशनने एलजी नावानं कंपनी बाजारात उतरली. आणि कंपनीची टॅगलाइन ‘Life’s Good’ अशी ठेवण्यात आली.

या एलजी कंपनीचं पहिलं प्रोडक्ट होतं, रेडिओ जे काहीचं मोठं हिट झालं. त्यानंतर कंपनी उत्तर कोरीयातून बाहेर पडून इंटरनॅशनल ब्रँड बनण्याच्या दिशेनं वाटचाल करायला लागली.

त्यानंतर कंपनीने जगातला पहिला सीडीएमएम मोबाईल हेडसेट लाँच केला, जो कंपनीसाठी एक मास्टरपीस ठरला. त्याच्या 3 वर्षातचं जगातला पहिला प्लाझ्मा टिव्ही बाजारात आणला. जो जवळपास 60 इंचाचा होता. याच साखळीतं कंपनीने अल्ट्रा एचडी टिव्ही सुद्धा बनवला, जो जगातला सगळ्यात मोठा टीव्ही होता.

2013 पर्यंत एलजी सेकंड लार्जेस्ट टिव्ही मॅन्युफॅक्चरिंग कंपनी बनली होती. जी जवळपास 30 पेक्षा जास्त कंपन्या चालवते. यात केमिकल इंडस्ट्रीज, होम अप्लायन्सेस, टेक्स्टाईल्स, कॉस्मेटिक प्रोडक्ट, मेडिकल, पाईप, आणि कोको कोला, पेप्सिको अशा कितीतरी उपकंपन्या आहेत. ज्या जवळपास 80 देशांमध्ये पसरल्यात. आणि जवळपास 220,000 पेक्षा जास्त कर्मचारी कंपनीसोबत जोडले गेलेत.

हे ही वाचा भिडू:

• सरदारजींचा वूडलँड ब्रँड एवढा चालला की लोकं अमेरिकेच्या एका भारी ब्रँडलाच कॉपी म्हणायला लागले
• इटलीच्या मुसोलिनी समर्थकाने भारतात सुरु केलेली बेकरी आता सगळ्यात मोठा ब्रँड झालीय
• दोन राधेशाम एकत्र आले आणि भारताला ‘थंडा थंडा कूल कूल’ बनवणारा ब्रँड तयार झाला

The post आधी मेकअपचं सामान बनवणारी LG आता जगातली टॉपची इलेक्ट्रॉनिक कंपनी कशी बनली? appeared first on BolBhidu.com.

६ डिसेंबर १९९२. भारताच्या इतिहासातला महत्त्वाचा दिवस. अयोध्येमध्ये वादग्रस्त बाबरी मस्जिद पाडली गेली आणि सगळ्या देशातलं वातावरण ढवळून निघालं. देशभरात उसळलेल्या दंगलीचा सगळ्यात मोठा फटका कुठल्या शहराला बसला असेल, तर देशाची आर्थिक राजधानी मुंबईला. वेगवेगळ्या जाती धर्माची, भाषांची, संस्कृतीची माणसं एकत्र राहतात त्या मुंबई शहराच्या शांततेला या दंगलीमुळं तडा गेला.

डोंगरी आणि राधाबाई चाळ या भागांमध्ये झालेल्या हिंसाचारामुळं वातावरण आणखी तापलं. हिंसाचार करण्यासाठी अंडरवर्ल्डला फंडिंग होत असल्याची चर्चा होऊ लागली, त्यातच या हिंसाचाराचं समर्थन करण्याचं धाडस दाखवलं ते एका राजकीय पक्षानं, तो म्हणजे शिवसेना.

शिवसेनेचं मुखपत्र असणाऱ्या सामना या वृत्तपत्रातून जहाल लेख प्रसिद्ध होऊ लागले. हिंदू आणि मुस्लिम अशा दोन्ही धर्मियांची लोकं या दंगलीत होरपळत होती. कित्येक लोकांनी मुंबई सोडायचा निर्णय घेतला. कित्येकांना आपल्या घरी पोहोचण्यासाठीही कसरत करावी लागली. अनेकांनी नातेवाईकांकडे, अनोळखी लोकांकडे आसरा घेत आपला जीव वाचवला. परिस्थिती हाताबाहेर चालली होती.

मुंबईतली निष्पाप जनता भीतीच्या सावटाखाली वावरत होती.

त्यावेळी राज्यात काँग्रेसचं सरकार होतं. सुधाकरराव नाईक हे राज्याचे मुख्यमंत्री होते. तर विरोधी पक्षनेते होते गोपीनाथ मुंडे. दंगलीत अडकलेल्या लोकांची सुरक्षित जागी पोहोचण्यासाठी धावपळ आणि प्रयत्न सुरू होते. काही लोक अडकले होते, मुंबईच्या गोल देऊळ भागात.

गोल देऊळ हे मुंबईच्या मुस्लिमबहुल भागात आहे. तिथं काही हिंदू धर्मीय लोक अडकले होते. त्यातच अशी अफवा उठली की, बाबरीचा बदला म्हणून मुस्लिम लोक गोल देऊळ पाडणार आहेत. तिथं अडकलेल्या लोकांनी सुटकेचा मार्ग म्हणून शिवसेनाप्रमुख बाळासाहेब ठाकरेंना फोन लावला.

गोल देऊळ परिसरातलं वातावरण इतकं तंग होतं की, सामान्य कार्यकर्तेच नाही, तर पोलिसांनाही इथं प्रवेश करणं अवघड झालं होतं. अडकलेल्या माणसांच्या सुटकेसाठी काहीतरी करणं गरजेचं होतं. अशावेळी बाळासाहेबांना एक गोष्ट आठवली. ती म्हणजे… इतक्या कठीण प्रसंगात गोल देऊळ प्रसंगात एकाच पद्धतीनं प्रवेश करता येऊ शकणार होता. ते म्हणजे लाल दिव्याची गाडी.

आता लाल दिव्याची गाडी सरकारमधल्या नेत्याकडे असणार.पण बाळासाहेब पडले विरोधी पक्षात. त्यांननी एक शक्कल लढवली, त्यांनी तत्काळ विरोधी पक्षनेते गोपीनाथ मुंडे यांना फोन लावला आणि त्यांना सांगितलं, ‘तुम्ही गोल देऊळ भागात जा आणि तिथं अडकलेल्या माणसांना सुखरूपपणे सोडवा.’

मुंडे विरोधी पक्षनेते असले, तरी अशा कठीण प्रसंगात बाहेर पडणं आणि गोल देऊळ परिसरात जाणं जोखमीचं होतं. मात्र मुंडे यांनी जोखीम पत्करली आणि ते दंगलग्रस्त भागात गेले, तिथल्या लोकांना सुखरूपपणे सोडवलंही. 

भर दंगलीत लोकांच्या सुटकेसाठी राज्याचा विरोधी पक्षनेता रस्त्यावर उतरला होता.

पुढे मुंबईत कर्फ्यू लावण्यात आला, तेव्हा शिवसेनेनं गोल देवळात महाआरती करण्यासाठी कर्फ्यू शिथिल करण्यात यावा अशी मागणी केली होती. सरकारकडून ती मागणी मान्य झाली आणि कोणताही अनुचित प्रकार न घडता ही महाआरती पार पडली.

आजही दंगलीच्या अनेक कटू आठवणी लोकांच्या स्मरणात आहेत आणि सोबतच गोपीनाथ मुंडे यांनी दाखवलेलं धाडसही.

हे ही वाच भिडू:

• मुंबई दंगलीवर नियंत्रण आणणाऱ्या आयपीएस संजय पांडेंचं श्रीकृष्ण आयोगानं कौतुक केलं होतं…
  
• मुंबईत दंगली पेटल्या तेव्हा क्रांतिवीरचं शूटिंग थांबवून नाना रस्त्यावर उतरला…
  
• मुंबईतली पहिली दंगल कुत्र्यांमुळे झाली होती, ती पण खऱ्याखुऱ्या…!!!
  

The post मुंबईच्या दंगलीत स्वतः विरोधी पक्षनेता हिंसाचार थांबवण्यासाठी रस्त्यावर उतरला… appeared first on BolBhidu.com.

भारताने जगाला योगाचं, व्यायामाचं महत्व दाखवून दिलं आणि सुदृढ शरीर हाच खरा दागिना हेही जगाला पटलं. भारतात व्यायाम काय लेव्हलचा चालतो यात काय बोलायलाच नको. खेडोपाड्यात असणाऱ्या लाल मातीच्या तालमी आणि रंगणारे कुस्तीचे डाव, जोर ,बैठका, सपाट्या आणि खुराक यातच आपलं वैभव दिसून येतं. पण भारतात कुस्ती आणि व्यायाम क्षेत्रात मोठी क्रांती घडवून आणली ती म्हणजे एका मराठी माणसाने. अनेक लोकांना प्रश्न पडतो की कुस्ती अचानक इतक्या वर कस काय आली तर त्याचं श्रेय जातं एका मराठी माणसाला. जाणून घेऊया या कुस्तीच्या भीष्माचार्य बद्दल.

माणिक राव यांना आधुनिक भारतीय व्यायामविद्येचे प्रवर्तक व मल्ल. पूर्ण नाव गजानन यशवंत माणिक (ताम्हणे). 31 डिसेंबर 1878 रोजी त्यांचा जन्म बडोदे येथे झाला. उस्ताद जुम्मादादा यांनी त्यांना मल्लविद्येचे धडे दिले. वयाच्या अवघ्या एकोणिसाव्या वर्षी ३,००० दंड, ५,००० बैठका व सात तास कुस्तीची मेहनत ते करीत असत. अस्थिसंधान, शस्त्रास्त्रविद्या व युनानी वैद्यक यांतही त्यांनी प्रावीण्य संपादन केले. गुरू जुम्मादादा यांनी आपल्या झोपडीवजा आखाड्याचे उत्तरदायित्व माणिकराव यांच्यावर सोपविले व माणिकराव यांनी आपल्या कर्तबगारीच्या बळावर त्या आखाड्यांचे रुपांतर ‘श्री जुम्मादादा व्यायाम मंदिरा’च्या (१९०४) भव्य वास्तूत केले.

माणिकराव यांनी त्याला शिवाजी मंदिर, उमा सभागृह, अस्थिसंधानालय, सरस्वती व्यासपीठ आणि जलतरण तलाव यांची जोड दिली. त्यांनी महाराष्ट्र व गुजरातमध्ये गावोगावी व्यायामशाळा स्थापन केल्या. लाठी, लेझीम, फरीगदगा, जोडी, लकडी, बनेटी इ. अनेक देशी खेळ व व्यायामप्रकार यांना विविध पवित्रे देऊन, त्यांचे शास्त्र निर्माण करून, त्यांना सांधिक व्यायामांचे स्वरुप प्राप्त करून दिले.

त्यांनी बडोदे येथे ‘कन्या आरोग्य मंदिरा’ ची स्थापना केली व मुलींना व्यायामशिक्षणाची संधी उपलब्ध करून दिली. सैनिकी संचलने व कवायती यांच्यासाठी इंग्रजी आज्ञांऐवजी त्यांनी आज्ञाशब्द तयार केले. बडोद्यातील १९१८ सालच्या फ्ल्यूच्या साथीत व १९२७ च्या महापुराच्या वेळी त्यांनी भरीव समाजकार्य केले. तसेच स्वातंत्र्यपूर्व काळात त्यांनी क्रांतिकारकांना व्यायाम मंदिरात गुप्त आश्रय दिला, त्यांना शस्त्रविद्येचे धडेही दिले. त्यांनी बडोद्यात सार्वजनिक गणेशोत्सव व शिवाजयंती उत्सव सुरू केले. त्यांच्या समाजकार्याच्या गौरवार्थ बडोदे सरकारकडून त्यांना ‘राजरत्न’ व ‘राजप्रिय’ या पदव्या बहाल करण्यात आल्या.

माणिकराव हे आजन्म ब्रह्मचारी होते.

भारतीय व्यायामविद्येचे ‘भीष्माचार्य’ म्हणूनही त्यांना गौरवाने संबोधण्यात येते.

त्यांच्या शिष्यशाखेत ‘कैवल्यधाम’ चे संस्थापक स्वामी कुवलयानंद, नाशीकच्या ‘यशवंत व्यायामशाळेचे संस्थापक कृ. ब. महाबळ, दादरच्या ‘श्री समर्थ व्यायाम मंदिर’ चे संस्थापक प्र. ल. लाळे आदींच्या अंतर्भाव होतो. बडोद्याच्या लक्ष्मीविलास राजवाड्यात त्यांनी भव्य शस्त्रसंग्रह उभारला व त्याचा परिचय करून देणारा प्रताप शस्त्रागार हा ग्रंथही लिहिला. भारतीय व्यायाम (१९४१) हे त्यांचे पुस्तकही प्रसिद्ध आहे.

25 मे 1954 रोजी बडोदे येथे त्यांचे निधन झाले. पण भारताला त्यांनी व्यायामाच्या सवयीची जी शिदोरी पुरवली ती अजूनही गावखेड्यात टिकून आहे आणि जोमाने जोपासली जात आहे. कुस्तीचे भीष्माचार्य म्हणून त्यांचं नाव अजूनही इतिहासात अजरामर आहे.

हे ही वाच भिडू :

• या भिडूने टाईमपासमध्ये गाडीत बसून गाणं बनवलं आणि आज तेच गाणं इन्स्टाग्रामवर ट्रेंड करतंय…
• कधीकाळी मजूर म्हणून काम करणाऱ्या आमदाराची तब्येत पैलवानाला पण लाजवू शकतेय…
• ‘वाजले की बारा’ची ढोलकी ऐकली की, अमृता खानविलकर डायरेक्ट डोळ्यांसमोर उभी राहते…
• पुनीत राजकुमारवर उपचार करणाऱ्या डॉक्टरांना त्याच्याच चाहत्यांपासून संरक्षण घ्यावं लागतंय

The post आधुनिक भारतात कुस्ती आणि व्यायाम क्षेत्रात क्रांती करण्याचं श्रेय एका मराठी माणसाला जातं appeared first on BolBhidu.com.

भारतीय पंतप्रधानांची सुरक्षा हा गंभीर विषय असतो. पंतप्रधानांवर हल्ले करण्याची आणि त्यात पंतप्रधानांचा जीव जाण्याची वेळ ही भारताच्या दोन पंतप्रधानांच्या कारकिर्दीत घडलेली आहे. इंदिरा गांधी आणि त्यानंतर राजीव गांधी ज्याप्रकारे हल्ल्यांना बळी पडले ते संपूर्ण भारत देश कधीच विसरू शकत नाही. 

फक्त गांधी कुटुंबीयच नाहीत तर भारताचे पहिले पंतप्रधान पंडित जवाहरलाल नेहरू यांच्यावर सुद्धा बऱ्याचदा जीवघेणा हल्ले झाले होते. पण नेहरु त्यातून बचावले होते. या घटना खरंतर त्यांच्या धीरोदात्त स्वभावाची ओळख करून देतात.

माउंटबॅटन यांना नेहमी ही भीती असायची की नेहरू यांचा सुरक्षेविना फिरण्याचा आवेश एखाद्या दिवशी त्यांच्या मृत्यूचं कारण ना ठरो. यासाठी त्यांनी पंतप्रधान होण्याआधीच नेहरूंवर लक्ष ठेवण्यासाठी काही सैनिक तैनात केले होते. 

सुरक्षाव्यवस्थेबद्दल पंतप्रधान नेहरूंनी जेवढी आदळआपट केली, तेवढी आदळआपट जगातील दुसऱ्या कुठल्या राजकारण्याने केली नसावी. सबळ कारण असूनही त्यांच्याइतका निर्धास्तपणा दुसऱ्या कुणाला वाटला नसेल. अगदी कमीत कमी सुरक्षाव्यवस्था ठेवण्यासही ते सातत्याने नकार देत असत. बंद टपाच्या गाडीतून प्रवास करायला त्यांचा नकार असायचा, तशा प्रकारच्या गाडीला ते ‘पिंजरा’ म्हणायचे आणि उघड्या टपाच्या गाडीतून मिरवायचे. जमावात धावत जायचे, सुरक्षा व्यवस्था मुद्दाम धुडकावून लावायचे.

असंच नागपुरात मार्च १९५५ मध्ये विमानतळावरून नेहरूंचा एका उघड्या गाडीतून प्रवास सुरू होता. पंतप्रधान गाडीत पाठच्या सीटवर मधोमध बसले होते. त्यांच्या उजवीकडे मध्य प्रांताचे राज्यपाल आणि डावीकडे मध्य प्रांताचे मुख्यमंत्री होते. पुढल्या सीटवर नेहरूंचे मुख्य सुरक्षा अधिकारी केएफ रुस्तमजी बसले होते. आणि त्यांच्या बाजूला राज्यपालांचे लष्करी सचिव पी. आर. राजगोपाल बसले होते.

तुरुंगाच्या जवळ रस्त्याच्या दोन्ही बाजूंना लोकांचे छोटेछोटे जमाव गोळा झालेले होते. ते जयजयकार करीत होते. अचानक एक रिक्षा समोरच्या बाजूनं नेहरूंच्या गाडीच्या पुढ्यात आली. चालकानं कचकन ब्रेक मारला. त्यासरशी नेहरू गाडीत मागे उभे होते ते पुढे बसलेल्या लष्करी सचिवांच्या आणि रुस्तमजी यांच्या अंगावर फेकले गेले.

पुढल्याच क्षणी एक माणूस धावत आला आणि गाडीच्या फुटबोर्डावर चालकाच्या जवळ चढून उभा राहिला. नेहरूंनी त्याला विचारलं,

“क्या चाहते हो भाई?”

रिक्षा रस्त्यावर मध्येच आडवी आल्याचं पाहताच रुस्तमजी आणि लष्करी सचिव उभे राहिले. घुसखोर जेव्हा फुटबोर्डावर चढला तेव्हा राजगोपालांनी पाहिलं की त्याच्या हातात चाकू आहे.

चाकू पाहून त्यांनी चालकाच्या बाजून गाडीबाहेर उडी घेतली आणि ते त्याच्याशी झटापट करू लागले. त्याच क्षणी पोलीस सार्जंट टेरन्स क्वीन मोटर सायकलवरून तिथून चालले होते. त्यांनी मोटारसायकल त्या माणसावर घातली.

त्याशिवाय त्या रस्त्यावर ज्यांची ड्यूटी होती त्या इन्स्पेक्टर दुब्यांनाही राजगोपालाप्रमाणेच धरलं. त्या माणसावर ताबा मिळवण्यापूर्वी ते तिघंही एक मिनिट जमिनीवर लोळले असतील. मग राजगोपाल गाडीकडे वळले. दुसराही कुणी माणूस त्या कटात सामील असेल आणि लक्ष दुसरीकडे नेण्यासाठीच त्यानं पहिला प्रसंग घडवून आणला असेल तर असं वाटून रुस्तमजी पंतप्रधानांच्या संरक्षणासाठी त्यांच्या अगदी जवळच उभा राहिले.

गाडी पुढे जाऊ लागली तेव्हा जमाव आरडाओरडा करू लागला,

“मारो, मारो, मार दो साले को”

मग रुस्तमजी पंतप्रधानांच्या गाडीतून खाली उतरले आणि त्या हल्लेखोराला मागून येणाऱ्या एस्कॉर्ट कारमध्ये बसवण्याचा प्रयत्न करू लागले. पण इतका वेळ ढिम्म बसून राहिलेले त्यातले अधिकारी त्या माणसाला आत घ्यायला तयार होईनात. सरतेशेवटी डि. आय. जी. बी. एम. शुक्ल आणि रुस्तमजी दोघांनी मिळून त्याला एका काळ्या मारियात म्हणजे कैद्यांना न्यायच्या व्हॅनमध्ये टाकलं आणि त्यानंतरच ते पुन्हा सुरक्षाकोडाळ्यात सामील झाले.

व्हॅनमध्ये नेताना त्या हल्लेखोराकडे रुस्तमजींनी पाहिलं होतं. हिरवा शर्ट आणि तांबड्या रंगाची पँट घातलेला तो एक फाटका इसम होता. त्याचं कपाळ अरुंद होतं, डोळे खोल गेलेले आणि कावेबाज दिसत होते. त्याच्या वागण्यात उन्माद दिसत होता. “तुझा हेतू तरी काय होता असं करण्यात?” असं त्याला विचारलं तेव्हा तो असंबद्धपणे बडबडला,

“सरकार माझ्याविरुद्ध आहे. पोलीस मला सतावतात. लोक मला षंढ म्हणतात. रिक्षा चालवण्यामुळे माझी तब्येत खालावली, रसातळाला गेली.”

त्या घटनेनंतर गुप्तहेर खात्यानं नेहरूंच्या सुरक्षा व्यवस्थेसाठी एक विस्तृत प्रस्ताव पाठवला. त्या प्रस्तावाला दिलेल्या दीड पानी टंकलिखित उत्तरात नेहरूंनी सुरक्षा व्यवस्थेच्या गैरवाजवी प्रदर्शनाला त्यांची हरकत असल्याचं स्पष्टपणे सांगितलं होत.

हे ही वाच भिडू 

• पाकिस्तानने भारताकडे हॉकी खेळाडू मागितला, भारताने सांगितलं, त्यासाठी युद्ध करावं लागेल !
• .तर भारतीय क्रिकेटचे जन्मदाते रणजीत सिंह इंग्लंड संघाचे कॅप्टन झाले असते !!!
• लगावलेला सिक्सर स्टेडियममधून थेट दुसऱ्या देशात जाऊन पडला होता !!
• नेहरूंच्या हलगर्जीपणामुळे भारताचा संघ फुटबॉल विश्वचषक खेळू शकला नव्हता ? 

The post मोदींच्या गाडीवर टीका करण्याआधी पंतप्रधानांच्या सुरक्षिततेचं महत्व जाणून घ्या… appeared first on BolBhidu.com.

आज पुणे हे राज्यातल्याचं नाही तर देशातल्या टॉमच्या शहरांमध्ये गणलं  जात. इथले उद्योग धंदे, शिक्षण क्षेत्रातील पुण्याचा वाटा अशा सगळ्याचं गोष्टींमुळे पुणे आज विकसित शहरांकडे प्रचंड वेगाने  वाटचाल करतयं.

पण कोणत्याही शहराला त्याच्या विकासासाठी मुलभूत सुविधांवर भर देणं आवश्यक असतं. या मुलभूत सुविधा म्हणजे रस्ते, पाणी आणि वीज. तेव्हा कुठं जाऊन शहरं झगमगात. आणि पुण्याच्या याचं झगमगाटीत महत्त्वाचा वाटा आहे तो दामूअण्णा पोतदार यांचा.

आता बर्‍याच  जणांसाठी दामूअण्णा पोतदार हे नाव नवीन असेल. पण  मराठा चेंबर ऑफ कॉमर्सच्या लोकांमध्ये या नावाची चर्चा आजही आहे. 

पण भिडू तूमच्या माहितीसाठी  पुण्याच्या विद्यूतीकरणात दामूअण्णा यांनी महत्त्वाची भूमिका बजावलेली. 

१९३४ साली चेंबरच्या सुरुवातीच्या काळातच संस्थापन वर्षातच ते चेंबरमध्ये आले. चेंबरच्या तीन संस्थापकांपैकी ते एक होते. चेंबरच्या प्रत्येक सभेत ते हजर असायचे.

अडचणीच्या वेळी सभा घ्यावी ती दामुअण्णांनीच! एखादा कटु निर्णय असला की दामुअण्णा त्याचे व्यवस्थित प्रतिपादन करून लोकांना ते पटवून देत  आणि असे निर्णय घेण्यास सर्वांना प्रवृत्त करीत. प्रसंगीं संस्थेच्या दृष्टीने एखादा निर्णय घेणे आवश्यक असले तर त्याची सर्व कटुता आपल्या अंगावर घेऊन असा निर्णय करीत.

त्यामुळेच दामू अण्णांची 1946 आली चेंबरच्या कार्याध्यक्षपदी निवड करण्यात आली तेव्हापासून 1967 झाली म्हणजे त्यांच्या मृत्यूपर्यंत ते मंडळाचे कार्याध्यक्ष होते चेंबरच्या कार्याच्या वाढीचा त्यांनी अनेक प्रकारे हातभार लावला.

१९३५ साली ते बी.ई. इलेक्ट्रिकल ही परीक्षा उत्तीर्ण झाले आणि इलेक्ट्रिकल काँट्रॅक्टरच्या व्यवसायात पडले. त्यात त्यांनी पैसाही चांगला मिळविला. पण बी.ई. मेकॅनिकल असल्यामुळं त्यांना इंजिनिअरिंगचा एखादा व्यवसाय करण्याची इच्छा होती आणि त्यांनी त्यासाठी महाराष्ट्र इंजिनिअरिंग वर्क्स लिमीटेड या नावाची कंपनीही प्रवर्तित केली होती.

परंतु जेव्हा त्यांना आढळून आले की, इलेक्ट्रिकल कॉंट्रॅक्टरचा व्यवसाय संभाळून त्याच्या जोडीला नव्या विटीदांडूने खेळ यशस्वी रीतीने खेळता येणार नाही, त्या वेळी खोट्या इभ्रतीला बळी न पडता त्यांनी ती पुढे न चालवण्याचे ठरवून, ज्यांनी शेअर घेतले होते त्यांची पो शेअरपोटी भरलेली सगळी रक्कम परत करण्याची व्यवस्था केली. जे जमेल तेच करायचे, भलता आवाका घालावयाचा नाही असे त्यांचे धोरण असल्याने ते व्यवसायात यशस्वी झाले.

विद्युत्स्थापत्यामध्ये त्यांचा हात धरणारा कोणी नव्हता. अनेक बारीकसारीक तपशिलाचा विचार करून ते डिझाइन तयार करायचे. १९६० च्या सुमारास पूना इलेक्ट्रिक सप्लाय कंपनीच्या गणेशखिंड सबस्टेशनमध्ये स्फोट होऊन पुण्याच्या वीजपुरवठ्यात अनेक अडचणी निर्माण झाल्या.

त्याच वेळी नवीन कारखाने पुण्यात येऊ घातले होते आणि सर्वांच्या पुढे वीजपुरवठ्याचा मोठा प्रश्न होता. त्या वेळचे महाराष्ट्राचे मुख्यमंत्री यशवंतराव चव्हाण त्यावेळी चेंबरमध्ये आले होते. या वीजपुरवठ्याबद्दल त्यांच्या समोर दामुअण्णांनी कारखानदारांची बाजू फार चांगली मांडली. तांत्रिक अडचणी आणि त्यातून मार्ग कसा काढता येईल हे सांगितले, सरकारला अनेक सूचना केल्या.

सभा संपल्यावर यशवंतरावांनी दामुअण्णांना बाजूला घेऊन विचारले,

‘तुम्ही नुसती सरकारवर टीका करणार का काही जबाबदारी घेणार! हे राज्य आता आपल्या सर्वांचे आहे.”

त्यांनी दामुअण्णांची महाराष्ट्र राज्य विद्युत मंडळावर तांत्रिक सदस्य म्हणून नेमणूक केली. दामुअण्णांच्या विद्युतस्थापत्य विषयक ज्ञानाचा तो राजगौरव होता. दामुअण्णांची वीज मंडळातील कारकीर्द फार गाजली. सर्व महाराष्ट्रभर फिरून त्यांनी वीजनिर्मिती व वीजपुरवठा ह्याचे उत्तम नियोजन केले आणि त्याची अंमलबजावणी केली. त्यावेळी त्यांनी राज्यात सगळीकडे दौरा केला.

The post महाराष्ट्राच्या कानाकोपऱ्यात विजेचा झगमगाट पहायला मिळतोय तो दामुअण्णा पोतदार यांच्यामुळे appeared first on BolBhidu.com.

आमच्या एका पिढीला एलियन म्हणजे काय असतं हे माहिती नव्हतं, म्हणजे हा शब्दच आमच्या गावी नव्हता पण मग एक चमत्कार झाला आणि हृतिक रोशनचा सिनेमा आला कोई मिल गया मग काय एलियन हा काय विषय असतो यावर चर्चा झडू लागल्या. कोण म्हणायचं जादूने जशी रोहितला जादू दिली तशी आपल्याला मिळायला पाहिजे मग त्यासाठी एलियनची तबकडी खाली उतरायला पाहिजे असं म्हणून निम्मं बालपण तर आकाशात रॉकेटचा धूर पाहण्यातच गेलं तर असो पण आपल्या या लहानपणच्या स्वप्नाला खरं करण्याचा डाव आजमावतय नासा.

याआधीही नासाने परग्रहावर जीवन म्हणा किंवा एलियन असल्याचा दावा केलाय. तसच जर तुम्ही युट्युबला सर्च केलं की एलियन म्हणून बऱ्याच लोकांना उडणारी तबकडी दिसल्याचे व्हिडिओ आहेत, कोणी तर प्रत्यक्षात एलियन पाहिले आहेत म्हणे असे अनेक किस्से ऐकायला मिळतात. आता नासाने अजून खोलात जाऊन हा विषय वर काढायचा असं ठरवलंय.

NASA इतर ग्रहांवर परकीय जीवन आढळल्यास मानव कसे प्रतिक्रिया देतील याचे मूल्यमापन करू इच्छित आहे आणि शोधामुळे देव आणि सृष्टीबद्दलच्या आपल्या कल्पनांवर परिणाम होऊ शकतो. अहवालानुसार, एजन्सी न्यू जर्सी येथील प्रिन्स्टन युनिव्हर्सिटीच्या सेंटर फॉर थिओलॉजिकल इन्क्वायरी (CTI) च्या कार्यक्रमात भाग घेण्यासाठी २४ धर्मशास्त्रज्ञांची नियुक्ती करत आहे, ज्याला NASA ने 2014 मध्ये $1.1 दशलक्ष अनुदान दिले होते.

CTI चे वर्णन ‘धर्मशास्त्रज्ञ, शास्त्रज्ञ, विद्वान आणि धोरणकर्त्यांना एकत्र विचार करण्यासाठी बोलावून समजून घेण्याचे पूल बांधणे’ असे केले जाते. ‘जीवन म्हणजे काय? जिवंत असणे म्हणजे काय? आपण मानव आणि एलियन यांच्यातील रेषा कोठे काढू? इतर ठिकाणी संवेदनशील जीवनासाठी काय शक्यता आहेत?’

सध्या, नासाचे मंगळावर दोन रोव्हर आहेत आणि अनेक प्रोब्स गुरू आणि शनिभोवती फिरत आहेत. त्यांनी जेम्स वेब टेलिस्कोप देखील लॉन्च केले जे ब्रह्मांडातील आकाशगंगा, तारे आणि ग्रह निर्मितीचा अभ्यास करेल. एजन्सीला पृथ्वीबाहेरील जीवनाचा शोध लागण्याची आशा आहे. ऑक्सफर्डमधून बायोकेमिस्ट्रीमध्ये डॉक्टरेट असलेले केंब्रिज विद्यापीठातील कुलगुरू आणि शास्त्रज्ञ रेव्ह डॉ. अँड्र्यू डेव्हिसन, या कार्यक्रमासाठी निवडलेल्या २४ शास्त्रज्ञांपैकी एक आहेत.

डेव्हिडसनने केंब्रिज युनिव्हर्सिटीच्या साइटवर ब्लॉग पोस्टमध्ये शेअर केले आहे की, ‘माणुसकी इतरत्र जीवनाच्या अशा कोणत्याही पुष्टीकरणाद्वारे कसे कार्य करेल यामधील धार्मिक परंपरा हे एक महत्त्वाचे वैशिष्ट्य असेल. ‘त्यामुळे, प्रिन्स्टन येथील सेंटर ऑफ थिओलॉजिकल इन्क्वायरीसह विविध भागीदार संस्थांसोबत काम करत ‘अ‍ॅस्ट्रोबायोलॉजीचे सामाजिक परिणाम’ या विषयावर नासाच्या सुरू असलेल्या उद्दिष्टाचा एक भाग म्हणून हे वैशिष्ट्य आहे.

डेव्हिसन पुढील वर्षी एस्ट्रोबायोलॉजी अँड ख्रिश्चन डॉक्ट्रीन नावाचे एक पुस्तक प्रकाशित करणार आहे, ज्यात त्याचा विश्वास आहे की आपण इतर ग्रहांवर जीवन शोधण्याच्या जवळ जात आहोत. नासाने अनेक अशक्य वाटणारे शोध लावलेत म्हणा , आणि असंही जगातल्या प्रत्येक माणसाला परग्रहावरील जीवन काय असतं, याबद्दल उत्सुकता आहे, आणि काही अशीही लोकं आहेत की कशाला शोधायचं ,काय गरज आहे, इथं पृथ्वीवर काय कमी आहेत का ? पण भिडू ते नासा आहे काहीतरी जबऱ्या शोधून काढतील.

हे ही वाच भिडू :

• कृपया हा एलियन नाही, तर पुण्याच्या सहा मुलांनी मिळून केलेला “ट्रॅफिक रोबो” आहे. 
• दुपारची झोप अती होत असल्यामुळेच मध्यरात्री एलियन दिसत असल्याची शक्यता : नासाचे स्पष्टीकरण.
• सगळ्या जगाला वाचवण्याचा ठेका घेतलेला ‘सुपरमॅन’ भारताच्या वाकड्यात का जातोय ?
• सत्यजित रेंची स्क्रिप्ट चोरून स्पीलबर्गने त्याकाळी करोडो रुपये कमावले होते.

The post एलियन व परग्रहावरील जीवन शोधण्यासाठी नासाने धर्मशास्त्रज्ञांची मदत घ्यायचं ठरवलंय… appeared first on BolBhidu.com.

आमचा एक भिडू कार्यकर्ता परवा ८३ पिक्चरला गेला. आता तो गडी म्हणजे डायहार्ड क्रिकेट फॅन. जेवताना म्हणू नका, काम करताना म्हणू नका त्याच्या डोक्यात क्रिकेट सुरू असणार म्हणजे असणार. हा गडी पिक्चर बघून आला आणि आम्ही सगळे रिव्ह्यू ऐकायला आतुर होतो. पिक्चर लय भारी आहे, असं तो म्हणाला. पण त्यानं आमच्या डोक्यात एक पिल्लू सोडून दिलं.

भिडू म्हणला, “पिक्चर नुकता नुकताच सुरू झालेला. बीसीसीआयच्या ऑफिसमध्ये दोन कार्यकर्ते पेपर वाचत असतात. एक जण बातमी वाचतो, अरे ये वाजपेयीजी को प्रणब मुखर्जीजी के कुत्ते ने काटा. भाऊ पिक्चर राहिला बाजूला मी विचार करायला लागलो खरंच चावला असेल का?” आमच्याच भिडूला प्रश्न पडला म्हणल्यावर उत्तर शोधणं तर भाग होतं आणि आम्ही उत्तर शोधून आमच्याकडे ठेवत नसतोय, आम्ही तुम्हाला सांगणार हेही फिक्स.

तर हा, पिक्चरमध्ये दाखवतात ते सगळं खरं असणारच असं नसतंय. ते पाटी पण दाखवतात की, यात काही गोष्टींबाबत सिनेमॅटिक लिबर्टी घेण्यात आली आहे. त्यामुळं म्हणलं शोध घ्यायलाच हवा.

पिक्चरमध्ये दाखवलेली गोष्ट एकदम खरी आहे. याबाबतचा किस्सा स्वतः माजी राष्ट्रपती प्रणब मुखर्जी यांनीच सांगितला आहे.

सगळ्यात आधी तुम्हाला सांगायला हवं या दोन दिग्गज नेत्यांच्या मैत्रीबद्दल. माजी पंतप्रधान अटल बिहारी वाजपेयी हे मितभाषी आणि मनमिळाऊ नेते म्हणून देशात प्रसिद्ध आहेत. तर दुसऱ्या बाजूला माजी राष्ट्रपती प्रणब मुखर्जी यांची ओळखही संयमी राजकारणी अशीच. दोघेही आपापल्या पक्षाचे दिग्गज नेते, त्यांचे पक्ष आणि विचारधारा वेगळ्या असल्या तरी त्या मैत्रीच्या आड आल्या नाहीत.

दिल्लीच्या ल्यूटन्स एरियामध्ये या दोन्ही बड्या नेत्यांची घरं होती, बरं ही घरं अगदी शेजारी शेजारी. दोघांची दोस्ती इतकी घट्ट होती की एकमेकांच्या घरात जाण्यासाठी एक स्वतंत्र दरवाजाही करण्यात आला होता. मुखर्जी यांच्या पत्नीनं केलेल्या जेवणाची वाजपेयींना आवड होती. त्यांच्या परिवारातही इतका जिव्हाळा होता, की वाजपेयींची मानसपुत्री नमिताच्या लग्नाची तयारी करण्यात मुखर्जी यांच्या पत्नीनं पुढाकार घेतला होता.

या दोन दोस्तांची जोडी आपल्या पाळीव कुत्र्यांनाही एकत्रच फिरायला घेऊन जायची. एक दिवस मुखर्जी या सकाळच्या वॉकसाठी आले नाहीत. त्यामुळं दोघांच्याही कुत्र्यांना वाजपेयी यांनीच फिरवायला नेलं. मुखर्जीचं कुत्रं वाजपेयींच्या कुत्र्यापेक्षा मोठं होतं. हे मोठं कुत्रं जरा वांड निघालं आणि त्यांनी वाजपेयींच्या कुत्र्यावर हल्ला केला. साहजिकच कुत्र्यांवर प्रचंड जीव असलेले वाजपेयी मध्ये पडले आणि प्रणबदांचं कुत्रं त्यांना चावलंच.

वाजपेयींना काय या गोष्टीचा राग आला नाही, आणि ते प्रणबदांच्या घरी भांडणंही घेऊन गेले नाहीत. त्यांनी बँडेज बांधलं आणि संसदेत गेले, तिथं त्यांना भेटले प्रणबदा. त्यांनी वाजपेयींना त्या बँडेजबद्दल विचारलं, तेव्हा त्यांनी सांगितलं की, हा तुमच्याच कुत्र्याचा प्रताप आहे.

साहजिकच या गोष्टीची बातमी पेपरात छापून आली आणि ही आठवण अगदी ३७-३८ वर्षांनंतर पुन्हा एकदा जागी झाली.

हे ही वाच भिडू:

• ग्वालियरमधल्या या दुकानातील बुंदीचे लाडू खायला स्वतः पंतप्रधान अटलबिहारी वाजपेयी यायचे…
  
• बाळासाहेब म्हणलेले, UPA ला पाठिंबा देणे काळाची गरज आहे, कोणी आम्हाला गृहीत धरू नये
  
• संसदेमध्ये वाजपेयी प्रणब मुखर्जींना म्हणाले होते, आपका ही बच्चा है…
  

The post प्रणब मुखर्जींचं कुत्रं वाजपेयींना चावलं आणि पेपरात बातमी आली… appeared first on BolBhidu.com.

उद्योगनगरी असलेल्या पुण्याला खवय्यांची नगरी म्हणून सुद्धा ओळखतात. इथं मोठ- मोठी हॉटेलं, प्रत्येक भागात एखादी खाऊ गल्ली नाहीतर रस्त्याला कडेला खाण्या-पिण्याच्या वेगवेगळ्या गोष्टी हमखास सापडतात.

आता कारण तर आपल्या प्रत्येकालाचं माहितेय, इथं बाहेरून शिकायला, नोकरीला येणाऱ्यांची संख्या जास्त त्यात अस्सल पुणेकरांच्या तोंडाला चटका काय कमी आहे. त्यामुळे हे शहरं हळूहळू खाद्यनगरी म्हणून वाढायला लागलयं.

आणि याचाचं फायदा घेत अनेक मंडळी पुण्यात येऊन खाण्याच्या व्यवसायात उतरायला लागलीत. त्यातलेचं तीन भिडू लोक पुनीत कंसल, गगन सियाल आणि सुखप्रीत सियाल. ज्यांनी आपल्या सगळ्यांचीचं इंस्टंट भूक भागवणारं रोल मॅनिया हे स्टार्टअप सुरू केलं. जे आज करोडोंची उलाढाल करतयं. ज्यांचे शॉप आपल्याला जागोजागी पहायला मिळतील. पण तुम्हाला माहितेय, या रोल मॅनियाची सगळ्यात आधी सुरूवात एका टेबल आकाराच्या किऑस्कवर झालेली.

2009 च्या आसपासची गोष्ट, पुणे हे खाद्य उद्योगासाठी एक वाढणारी बाजारपेठ होती. त्यात मूळ असणाऱ्या काठी रोलमध्ये नवनवीन व्हरायटी येत होत्या. मथुरेवरून आलेल्या पुनीतला ही चांगली ही संधी वाटली आणि तो या व्यवसायात उतरला.

सुरूवातीला 20,000 इन्वेस्ट करून त्याने मगरपट्टा भागातील एका रेस्टॉरंटच्या बाहेर टेबल-आकाराचे किऑस्क चालवायला सुरुवात केली, ज्याच्यासोबत फक्त एक आचारी होता. पण काही वेळातच पुनीतच्या या रोल अड्ड्यावर लोकांची गर्दी व्हायला लागली. त्याचा हा छोटा व्यवसाय झपाट्याने वाढला होता.

पुनीतने आता हा व्यवसाय वाढवायचा म्हणून आपले दोन मित्र गगन सियाल आणि सुखप्रीत सियाल यांच्याशी चर्चा केली. त्यांना अख्ख्या प्लॅन समजून सांगितला. दोघांना पुनीतची आयडिया आवडली आणि हे दोघे पुनीतचे पार्टनर बनले.

या तिघांनी मिळून रोल्स मॅनियाची रजिस्टर, कंपनी म्हणून स्थापना केली आणि 2010 मध्ये त्याचे दुसरे आउटलेट उघडले. त्यानंतर पुनीतने व्यवसाय आणि त्याच्या वाढीवरवर लक्ष ठेवलं, तर सुखप्रीत सियालने फायनान्शियल सपोर्ट केला आणि गगन हा मार्केटिंगमध्ये हुशार आहे. गगन हा मार्केटिंगमध्ये हुशार आहे.

पुण्यातल्या तीन भिडूंच्या या रोल्स मॅनिया व्यवसायाने सगळ्यांचचं मार्केट गुंडाळून खाल्ल. हळूहळू हा व्यवसाय देशभर नेण्याची वेळ आली. व्हेज आणि नॉन-व्हेज अशा दोन्ही खवय्यांसाठी हेल्दी आणि पॉकेट-फ्रेंडली रोल्समध्ये त्यांनी नवनवीन चवी अॅड केल्या. ज्याला चांगलाचं प्रतिसाद मिळाला.

तेव्हा या तिघांनी फ्रेंचायझी मॉडेल्ससाठी आपल्या व्यवसायाचे दरवाजे उघडले आणि 30 शहरांमध्ये याच्या ब्रँच उघडल्या. म्हणजे 2016 पर्यंत ते चार वरून 20 स्टोअर्स पर्यंत गेले होते आणि पुढच्याच वर्षी म्हणजे 2017 पर्यंत पुनीत आणि सियाल भावांचे 45 स्टोअर्स होते. आणि हळू हळू त्यांनी शंभरी सुद्धा गाठली, जो त्यांच्या व्यवसायातला आजपर्यंतचा सर्वात मोठा टप्पा होता

एका मुलाखतीत पुनीतने सांगितले की,

रोल्स मॅनिया ही सेल्फ फंडेड कंपनी आहे. रोल्स मॅनिया फ्रँचायझी घेऊन आमच्या कंपनीमध्ये विश्वास ठेवणाऱ्या आणि गुंतवणूक करणाऱ्या आमच्या फ्रँचायझी पार्टनरला 25 कोटी रुपयांची गुंतवणूक केली आहे.‍‍ त्यात स्वयंपाक करण्यात घालवलेला  वेळे कमी केल्यामुळे क्वीक सर्विस रेस्टोरंट QSR क्षेत्र वाढत आहे. आणि रोल्स मॅनिया आउटलेट्स QSRs असल्याने, ग्राहकांना ऑनलाइन ऑर्डर करणे किंवा आम्हाला कॉल करून 30 मिनिटांत डिलीव्हरी मिळवणं सोपं वाटतं.

पुनीत सांगतो की, ऐन टायमाला जर कोणता डिलीव्हरी पार्टनर किंवा कर्मचारी आले नाहीत, तेव्हा आम्ही तिघांनी डिलीव्हरी दिली आहे. या व्यवसायात आता हजारो लोकं जोडली गेलीत, आणि अनेकांचे स्वतःचे रेस्टॉरंट उघडण्याचे स्वप्न पूर्ण झालयं. आणि महत्वाचं म्हणजे आमच्या फ्रँचायझी मालकांपैकी 70 टक्के महिला आहेत.

सध्या रोल्स मॅनिया ऑनलाइन फूड डिलिव्हरी ॲप वर तर आहेच, पण त्यांचं स्वत: चं Android आणि iOS वर रोल्स मॅनिया अॅप देखील उपलब्ध आहे. ज्यावरून ते इन्स्टंट डिलिव्हरी सर्विस देतात.

आताच्या घडीला पाहिलं तर देशभरात रोल्स मॅनियाचे १३० पेक्षा जास्त स्टोअर्स आहेत. जे करोडोंची उलाढाल करतयं. आणि आता देशात सोबतच देशाबाहेरही आपल्या व्यवसायाचा विस्तार करण्याचा प्लॅन त्यांनी सुरू केलाय.

हे ही वाचं भिडू :

• 100 रुपये महिना कमावणाऱ्याचा स्टार्टअप आज लाखोंची उलाढाल करतोय
• ८० वेळा फेल झाली, आज तिने बनवलेल्या कापडाचं कौतुक इस्रोपासून जगभरात होतंय
• देशभरात सध्या चर्चेत असलेलं ‘स्वच्छ सर्वेक्षण’ नेमकं काय आहे ?

The post पुण्यात सुरू झालेल्या रोल्समॅनियाने सगळ्या भारतात मार्केट खाल्लंय appeared first on BolBhidu.com.

शिवरायांचे आठवावे रूप,

शिवरायांचा आठवावा प्रताप

शिवरायांचा आठवावा साक्षेप, भूमंडळी ।

समर्थ रामदासांनी छत्रपती शिवाजी महाराज यांच्या शौर्याचं, ताकदीचं आणि बुद्धिचं वर्णन करताना लिहीलेल्या आपल्या साहित्यातील काही ओळी. ज्या वाचल्यानंतर अंगावर काटा आल्याशिवाय राहात नाही.

आपल्या गनिमी काव्यानं महाराजांनी अख्ख्या मुघलांच येडं पळवलं होत आणि दिल्लीपर्यंत मजल मारलेली. अनेक अडचणी आल्या, पण त्यावर युद्धाने मात करायची की बुद्धीने हे महाराजांना चांगलचं माहित होतं.

आणि मुघलचं काय शिवाजी महाराजांनी इंग्रजांना सुद्धा आपल्या पुढं नमतं घ्यायला लावलं होतं. तेचं इंग्रज ज्यांनी आपल्या देशावर कित्येक वर्षे हुकूम गाजवला, पण याचं इंग्रजांच महाराजां पुढं काहीचं चालायचं नाही. कारणं एकदाचं घडलेली अद्दलं इंग्रजांच्या चांगलीच लक्षात राहिलेली.

१६६० चं ते सालं. छत्रपती शिवाजी महाराजांनी अफजल खानाचा वध केला होता. ज्याची धास्ती सगळ्याचं मुघलं सरदारांना बसली होती. त्यामुळे महाराजांच्या विरोधात जाण्याची कोणाचीचं टाप नव्हती.

पण सिद्दी जोहरनं आपल्या पायावर धोंडा मारायच ठरवल, ३० ते ४० हजारांची फौज घेऊन तो स्वराज्यावर चालून आला. एक एक करत तो गावं उद्ध्वस्त करत होता.

याची खबर शिवरायांपर्यत पोहोचली, सिद्दी जोहरला अडवण्यासाठी महाराजांनी पन्हाळा गाठला. जेणेकरून त्याला बाहेरच्या बाहेर पळवून लावता येईल. सिद्दी जौहरला सुद्धा शिवाजी महाराज पन्हाळ्यावर असल्याची बातमी मिळाली, त्यामुळे त्यानं सगळ्या तयारीनिशी पन्हाळ्याला वेढा घातला.

हा वेढा खूप मजबूत होता. पण महत्त्वाचं म्हणजे पन्हाळ्याला वेढा घालण्यासाठी राजापूरच्या इंग्रज वखारवाल्यांनी सिद्दी जौहरला मदत केली होती.

हीच गोष्ट शिवाजी महाराजांना मनात खटकली. एवढचं नाही तर विशालगडाजवळ पालवणचा राजा जसवंतसिंग दळवी आणि शृंगारपूरचा राजा सुर्यराव सुर्वे ह्यांनी सुद्धा शिवाजी महाराजांच्या मार्गात अडखळा आणला होता. त्याचा रागही महाराजांच्या मनामध्ये होता.

महाराज लगेचचं राजापूरला पोहचले, तिथे आल्यानंतर शिवरायांनी सगळ्या स्थानिक अंमलदारांकडून आणि पाश्चात्त्य व्यापाऱ्यांकडून खंडण्या वसूल करायला सुरुवात केली.

पण इंग्रज व्यापाऱ्यांनी यात आडकाठी आणली. इंग्रज व्यापाऱ्यांनी खंडणी द्यायला टाळाटाळ केली. पन्हाळ्यावर तोफगोळा देऊन जौहरच्या मदतीला आलेला हेन्री रेव्हिंगटन हा त्या वेळी राजापूरलाचं होता. शिवाजी महाराजांनी त्याला आणि आणखी ७ इंग्रजांना कैद केले. इंग्रजांची वखार उकरून पुरून ठेवलेले द्रव्य महाराजांनी प्राप्त करून घेतलं.

त्यानंतर कैद केलेल्या इंग्रजांना सोनगडच्या किल्ल्यावर पाठविण्यात आलं. हे इंग्रज बरेच दिवस शिवाजी महाराजांच्या कैदेत होते. ईस्ट इंडिया कंपनीचा त्यावेळचा प्रेसिडेंट अॅण्ड्रयज याने या इंग्रज कैद्यांना कळविलं की, “तुम्ही छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या विरोधात जाऊन जौहरला जी मदत केली त्याचे फळ तुम्ही भोगत आहात. ”

या सगळ्या इंग्रजांची बेक्कार अवस्था झालेली. त्यांच्या सुटकेसाठी कोणी प्रयन्त सुद्धा केले नाहीत, करणारं तरी कसं महाराजांच्या विरोधात जाण्याची कोणाच्यातं एवढी हिंमत होती. या कैदेत असलेल्या इंग्रजांनी पैकी दोघं तर कैदेतच मेले. बाकीच्यांची १६६३ च्या जानेवारीत सुटका झाली.

शिवाजी महाराजांच्याच्या या कृतीमुळे राजापूरचे इंग्रजवखारवाले इतके धास्तवले की पुढे त्यांनी शिवाजी महाराजांशी चांगले संबंध ठेवण्यासाठी सतत प्रयत्न केला. पण त्याआधी सिद्दी जौहरचं काय झालं, हे काय नव्यानं सांगायला नको.

हे ही वाचं भिडू :

• शिवा काशिद म्हणाले, महाराजांसाठी एकदाच काय हजार वेळा मरायला तयार आहे
• फुटक्या काठाचं मडकं म्हणून हिणवलेल्या पोरावर राजांचा हात पडला अन् तो बालगंधर्व झाला
• ती होती छत्रपती शिवाजी महाराजांनी लढलेली शेवटची लढाई

The post अख्खी वखार उकरून काढल्यावर शिवरायांच्या नावाची दहशत इंग्रजांना कळली appeared first on BolBhidu.com.

सामान्य माणूस अपमान झाला की जागच्या जागी रोखठोक उत्तर देऊन बदला घेतो पण हुशार माणसं अपमानाला यशाचा रस्ता समजतात आणि शांतपणे काम करून एकदम वाढीव पद्धतीने त्याचा बदला घेतात. असाच एक किस्सा घडला होता इंडिका कारवरून. रतन टाटांनी ज्या पद्धतीने उत्तर दिलं होतं त्यावरून टाटा किती ग्रेट होते याची प्रचिती येते. तर जाणून घेऊया काय मॅटर झाला होता.

रतन टाटा यांचं व्यावसायिक क्षेत्र भरपूर मोठं आहे. 1998 ची ही गोष्ट. जेव्हा टाटा मोटर्सने एकदम जोशात टाटा इंडिका बाजारात उतरवली. खरंतर टाटा इंडिका हा रतन टाटांचा ड्रीम प्रोजेक्ट होता. त्यांनी कठोर मेहनत घेऊन इंडिका लॉन्च केली होती. खेडोपाड्यात इंडिकाची क्रेझ दिसून येईल , अजूनही इंडिका लोकांच्या मनातून गेलेली नाहीए.

रतन टाटांच्या देखरेखीखाली, टाटा समूह खूप वेगाने विकसित होत होता, टाटा समूह आधीच व्यावसायिक आणि वाहने बनवत असे, परंतु सामान्य माणसाचे कारचे स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी, रतन टाटा यांनी 30 डिसेंबर 1998 रोजी संपूर्णपणे भारतीय कार तयार केली. आलिशान कार इंडिका लाँच करणे हा रतन टाटांचा ड्रीम प्रोजेक्ट होता आणि रतन टाटांनी त्यांचा ड्रीम प्रोजेक्ट पूर्ण करण्यासाठी रात्रंदिवस मेहनत केली.

परंतु ऑटो अॅनालिस्टने या कारवर पूर्णपणे टीका केली आणि परिणामी, विक्रीवर असलेल्या टाटा इंडिकाला बाजारातून चांगला प्रतिसाद मिळाला नाही आणि 1 वर्षाच्या आत टाटा इंडिका फ्लॉप झाली, ज्यामुळे टाटा मोटर्सचे मोठे नुकसान झाले. त्यानंतर रतन टाटा यांना निर्णयावर अनेकांचे टोमणे ऐकावे लागले.

त्यानंतर काही जवळच्या लोकांनी आणि गुंतवणूकदारांनी रतन टाटा यांना इंडिकामुळे झालेला तोटा भरून काढण्यासाठी त्यांचा कारचा व्यवसाय दुसऱ्या कंपनीला विकण्याचा सल्ला दिला, कारण रतन टाटा यांची कार लॉन्च करण्याची योजना होती आणि ती तोट्याची होती. टाटा यांनी ही सूचना योग्य समजली आणि ती स्वीकारली. आपली कार कंपनी भागीदारांसोबत फोर्ड कंपनीला विकण्याचा प्रस्ताव रतन टाटा आणि त्यांच्या भागीदारांची फोर्ड कंपनीसोबतची बैठक सुमारे 3 तास चालली.

फोर्ड कंपनीचे चेअरमन बिल फोर्ड हे रतन टाटा यांच्याशी असभ्य वागले. जमत नव्हतं तर कशाला हे कारचं प्रकरण उभं केलं, आता तुझी कंपनी विकत घेऊन मी उलट तुझ्यावरच उपकार करत आहे हे वाक्य रतन टाटा यांच्या मनावर बेतले, ते आपल्या जोडीदारासोबत रात्रभर मीटिंग सोडून परत आले आणि रतन टाटा यांना मीटिंगमध्ये घडलेली गोष्ट आठवत होती. आणि त्यांना अपमानित वाटत होते, आता त्याला त्याच्या यशाची किंमत मोजावी लागेल. फोर्डला उत्तर द्यावे लागले हा पक्का विचार टाटांनी केला होता.

त्या भेटीतून परत आल्यानंतर रतन टाटांनी आपले संपूर्ण लक्ष टाटा मोटर्सवर ठेवले आणि अनेक वर्षांच्या संशोधनानंतर आणि आपले सर्व आयुष्य रतन टाटांनी इंडिकामध्ये टाकल्यानंतर सुरुवातीच्या काही वर्षांच्या अडचणींनंतर रतन टाटांनी इंडिकाची नवीन आवृत्ती लॉन्च केली आणि कार व्यवसाय चांगला वाढू लागला. रतन टाटा यांना खूप फायदा झाला.

फोर्ड कंपनीला आपल्या जग्वार आणि लँड रोव्हरमुळे तोटा सहन करावा लागत होता आणि 2008 पर्यंत फोर्ड कंपनी दिवाळखोरीच्या उंबरठ्यावर पोहोचली होती, त्यावेळी रतन टाटा यांनी फोर्ड कंपनीसमोर त्यांची लक्झरी कार जॅग्वार आणि लँड रोव्हर खरेदी करण्याचा प्रस्ताव मांडला जो फोर्ड कंपनीचे चेअरमन बिल फोर्ड यांनी स्वीकारला आणि पुन्हा एकदा फोर्ड कंपनीचे चेअरमन बिल फोर्ड, रतन टाटा आणि त्यांचे भागीदार यांच्यात रतन टाटा जसे फोर्ड कंपनीच्या मुख्यालयात गेले होते तशीच बैठक झाली. टाटांनी जॅग्वार आणि लँड रोव्हर मॉडेल्सची फोर्ड कंपनीकडून $2.3 अब्ज रुपयात खरेदी केली.

आणि पुन्हा एकदा फोर्ड कंपनीचे चेअरमन बिल फोर्ड हेच रतन टाटा यांना म्हणाले पण यावेळी ते थोडेसे सकारात्मक होते बिल फोर्ड म्हणाले की तुम्ही आमची कंपनी विकत घेऊन आमच्यावर खूप मोठे उपकार करत आहात. आणि आज जग्वार आणि लँड रोव्हर टाटाचे भाग आहेत आणि बाजारात चांगल्या नफ्यासह पुढे जात आहेत. रतन टाटांना हवे असते तर ते यावेळी बिल फोर्डकडून आपल्या अपमानाचा बदला घेऊ शकले असते, पण त्यांनी तसे केले नाही, फक्त हेच महान लोकांचे वैशिष्ट्य आहे की ते आपल्या अपमानाचा बदला यशाने घेतात.

हे ही वाच भिडू :

• कर्मचाऱ्यांच्या कामाचे तास ८ च असतील हे जगात पहिल्यांदा ठरवलं ते टाटांनी
• एका मराठी पोराच्या स्टार्टअपमध्ये थेट रतन टाटा यांचे ५०% शेअर्स आहेत.
• दिवाळीत सोनपापडीचा बोनस नाही तर टाटांनी हॉस्पिटल उभारायला १००० कोटी खर्च केले होते..
• एअर इंडिया विक्रीचा टाटा आणि सरकारमधला १८,००० हजार कोटींचा करार नेमका कसा आहे?

Webtitle : Ratan tata Birthday : Here’s how Ratan Tata took revenge on Ford for his ‘humiliation’ in 1999

The post इंडिकाच्या अपमानाचा बदला रतन टाटांनी पद्धतशीरपणे घेतला… appeared first on BolBhidu.com.

शाळेत अनेकांचा संस्कृत हा विषय एक तर खूप आवडीचा विषय असायचा तर काहींना अज्जीबात आवडायचा नाही कारण काय तर हि भाषा कायमच अवघड वाटत असायची. आजही शाळा-महाविद्यालयांमध्ये संस्कृतकडे गुण मिळणारी भाषा म्हणून संस्कृत विषय विद्यार्थ्यांकडून घेतला जातो.  शाळा सोडल्यानंतर काय भाषेचा फारसा संबंध आला नाही. पण हा समज फोल ठरू शकतो कारण आता हि भाषा दैनंदिन कामकाजात वापरली जाऊ शकते…हे बोलण्याचं निमित्त म्हणजे अलीकडेच यावर एक शोध लावण्यात येतोय…

संस्कृतची सर्वसामान्यांना ओळख म्हणजे देवांची भाषा. या समजामुळे या भाषेला त्याच कोशात ठेवले गेले. तिचा जास्त वापर करण्यात आला नाही. नेहमीच्या संवादातून आणि लिखाणातून ही भाषा पुसट होत गेली. नेहमी वापरली जाणं हि भाषा जिवंत असण्याचे लक्षण असतं..

संस्कृत भाषा ही सर्वात विकसित व प्राचीन भाषा आहे, असे विज्ञानही म्हणते. संगणकाच्या बायनरी प्रणालीनुसार, ही जगातील एकमेव भाषा आहे जी संगणकासाठी सर्वात उपयुक्त आहे. ही भाषा गणिती देखील आहे. त्यात जे बोलले जाते तेच त्यात लिहिले आहे. त्यामुळे आजच्या तंत्रज्ञानाने संगणकावर उच्चार लिहिल्यास इतर भाषांप्रमाणे त्यात त्रुटी राहणार नाहीत.

संस्कृत बद्दल अनेक अचंबित करणाऱ्या बातम्या आपल्या कानी येत असतात. अशीच एक बातमी आहे हरियाणा राज्यातील भिवानी जिल्ह्यातील ‘भेरा’ या गावची.

अनू आर्य नावाची या गावातील मुलगी आता आयआयटी मधील विद्यार्थ्यांना संस्कृतचे धडे देणार आहे. अनु आर्यने अमरोहा जिल्ह्यातील छोटीपुरा येथील श्रीमद दयानंद कन्या गुरुकुल महाविद्यालयात सहाव्या वर्गात प्रवेश घेतला होता. येथून बीए केल्यानंतर तिने एमजेपी रोहिलखंड विद्यापीठातून 2018 साली संस्कृतमध्ये एमए केले. २०२० मध्ये त्याच विद्यापीठातून इंग्रजी विषयात तिने एमए पूर्ण केले.

शिवाय तीने विद्यापीठ अनुदान आयोगाकडून नेट (राष्ट्रीय पात्रता परीक्षा) आणि JRF (ज्युनियर रिसर्च फेलोशिप) संस्कृतमध्ये उत्तीर्ण केले आहे. अनु हिंदी, इंग्रजी आणि संस्कृत या तिन्ही विषयांत प्रवीण आहे. शिक्षण पूर्ण केल्यानंतर पीएचडीची तयारी करण्यासोबतच ती गुरुकुलमध्ये अध्यापनाचे कार्य करत आहे. तिने दोन महिन्यांपूर्वी आयआयटी मुंबईच्या संगणक विषयातील गणितीय कार्यावर संशोधनासाठी सादरीकरण केले होते.

सेल फॉर इंडियन साइंस एंड टेक्नोलाजी इन संस्कृत च्या विषय तज्ञासोबत प्रश्नोत्तरांमध्ये त्याच्या चांगल्या कामगिरीनंतर आयआयटीने त्याला संशोधनासाठी हिरवा सिग्नल दिला आहे. तिच्या यशाबद्दल, गुरुकुलच्या मुख्याध्यापिका सुमेधा सांगतात की, अनुची प्रत्येक वर्गातील कामगिरी प्रभावी आहे. आयआयटी मुंबईकडून संशोधनासाठी त्यांना आमंत्रण मिळाल्याचा संपूर्ण गुरुकुलला अभिमान आहे.

संस्कृत समजणारे कंप्यूटर येणार … 

केंद्रीय मनुष्यबळ मंत्री रमेश पोखरियाल यांनी आयटी मुंबई च्या पदवीदान समारंभात दावा केला होता कि , अमेरिकेची अंतराळ संस्था नॅशनल एरोनॉटिक्स अँड स्पेस अॅडमिनिस्ट्रेशन (नासा) ने ओळखले आहे की, बोलणारा संगणक प्रत्यक्षात असू शकतो आणि याचे कारण संस्कृत भाषा आहे. 

पोखरियाल पुढे असंही म्हणाले की, संस्कृत ही एकमेव वैज्ञानिक भाषा आहे, ज्यामुळे संस्कृत भाषिक संगणक प्रत्यक्षात येऊ शकतात असा विश्वास नासाने व्यक्त केला आहे. पुढे ते म्हणाले होते कि नासा असे करत आहे, कारण संस्कृत ही एकमेव वैज्ञानिक भाषा आहे जिचे शब्द जसे बोलले जातात तसेच लिहिले जातात…त्यांच्या या दाव्यामुळे आता भविष्यात विज्ञान देखील संस्कृत भाषेत वाचायला आणि शिकायला मिळाले तर ती बाब निश्चितच अभिमानाची गोष्ट ठरेल हे मात्र नक्की. 

हे हि वाच भिडू :

• सुभाषबाबूंनी पेटवलेली देशभक्ती महाराष्ट्रातल्या बहुजन समाजाचं कल्याण करून गेली
  
• आता राज्यपाल तारीख काढायला उशीर करतायेत. विधानसभाध्यक्षांच्या निवडणुकीचा काय घोळाय ?
  
• जे भल्याभल्यांना जमलं नाही, ते बारक्या हिमाचल प्रदेशच्या टीमनं करुन दाखवलंय
  

The post आयआयटीयन पोरीमुळे आता कंप्यूटरमध्ये देखील संस्कृत भाषा वापरली जाणारे appeared first on BolBhidu.com.