रॉबिनहूड म्हणल्यावर आपल्या डोळ्यासमोर एकदम भला माणूस उभा राहतो जो गोरगरिबांना मदत करतो वैगरे, पोलिसांना गुंगारा देतात आणि सापडतच नाही परंतु सर्व ‘रॉबिन हूड’ भाग्यवान नसतात. गाझियाबादच्या कवी नगर पोलिसांनी अलीकडेच खऱ्या आयुष्यातील रॉबिन हूड, मोहम्मद इरफान उर्फ ​​’जॅग्वार चोर’ याला अटक केली. हा भिडू एका रॉबिन हुडला अटक केलीय. सध्या तो उत्तर प्रदेशच्या डासना तुरुंगात बंद असताना, सध्या सुरू असलेल्या बिहार पंचायत निवडणुकीत इरफान चर्चेत आला आहे. ह्या रॉबिनहूड इरफानचा विषय म्हणजे हा गडी जॅग्वार मधून चोरी करायचा आणि कुणाला संशयही यायचा नाही. त्याच्या नावावर त्याच्या बायकोने निवडणूक सुद्धा जिंकलीय.

भारतातील 12 राज्यांमध्ये किमान 40 दरोडे टाकल्याचा आरोप असलेल्या या सुपरचोराच्या भोवती अनेक गोष्टी फिरतात.

बिहारच्या सीतामढी जिल्ह्यातील रॉबिन हूड इरफान या गावात त्यांची पत्नी गुलशन परवीन यांनी ‘रॉबिन हूड’ इरफानच्या नावावर मते मागून सीतामढीच्या पुपरी ब्लॉक वॉर्ड क्रमांक 34 मधून जिल्हा पंचायत निवडणूक जिंकली. का? कारण इरफानने आपल्या बक्षीसाचा वापर करून जोगिया गावात आणि जवळपास 1 कोटी रुपये खर्चून सात रस्ते बांधले होते. तिच्या विजयानंतर, परवीनला आता इरफानने स्वतः विधानसभा निवडणूक लढवावी जेव्हा तो बाहेर पडेल तेव्हा अशी तिची इच्छा आहे.

गुलशन परवीन यांचा निवडणूक प्रचार पूर्णपणे त्यांच्या पतीच्या लिजेंड कार्यांवर आधारित होता. प्रचाराच्या प्रत्येक पोस्टरमध्ये इरफान आणि गुलशन एकत्र दिसत होते. तिने वॉर्ड क्रमांक 34 मधील तिची जागा 2,000 मतांनी जिंकली आणि जवळपास 50 टक्के मतांनी आपल्या प्रतिस्पर्ध्याचा पराभव केल्याचा दावा केला. गुलशनच्या विजयाचे बहुतेक श्रेय इरफानच्या ‘उदारतेला’ जाते गुलशनला जेवढी मते गावकऱ्यांनी दिली.

आता एवढे कांड केले म्हणल्यावर सुरवात पण तशी जब्रि झाली असणार. गुलशन परवीन आणि तिचे पती मोहम्मद इरफान यांचीही सुरवात प्रेम प्रकरणापासून झाली. गुलशन सांगते की इरफानने तिला पहिल्यांदा त्याच्या मोठ्या मेहुण्याच्या घरी भेटीदरम्यान पाहिले होते. दोघे प्रेमात पडले आणि लवकरच लग्न करण्याचा निर्णय घेतला. आम्ही गरीब होतो आणि आमच्या घरच्यांच्या इच्छेविरुद्ध लग्न केले, असं ती सांगते.

या जोडप्याला गरिबीचा सामना करायचा होता, परंतु लहान हॉटेल उघडण्यापासून ते कापडाचे दुकान चालवण्यापर्यंत – वेगवेगळे प्रयत्न करूनही काहीही निष्पन्न झाले नाही. त्यांनी मुंबईपासून दिल्लीपर्यंत फेरफटका मारला, पण काही उपयोग झाला नाही. तेव्हाच इरफानने आपल्या कुटुंबाला हातभार लावण्यासाठी दरोडे घालण्याचा निर्णय घेतला.

“मैं हमेशा मना करती थी ऐसे काम करने से असं गुलशन म्हणते. आता निवडणूक जिंकलेली गुलशन दुसऱ्या बाजूने आपल्या पतीचा बचाव करते. “इरफान कधीही कोणालाही रिकाम्या हाताने जाऊ देत नाही. त्याने आपल्या कुटुंबासाठी काहीही केले नाही, फक्त ज्यांना मदतीची गरज आहे आणि गरीब आहेत अशा लोकांसाठी तो धावून जायचा.

कवी नगर पोलिस स्टेशनच्या प्रेस नोटनुसार इरफानविरुद्ध दाखल करण्यात आलेला पहिला एफआयआर 2013 चा आहे आणि नवीन एफआयआर यावर्षी 4 सप्टेंबर रोजी दाखल करण्यात आला होता. इरफानने 2010 मध्ये पहिला दरोडा टाकला आणि लुटमारीचा वापर आपल्या बहिणीच्या लग्नासाठी केला.

गाझियाबाद पोलिसांनी दिलेल्या माहितीनुसार, हिस्ट्रीशीटरने पंजाब, दिल्ली, कर्नाटक, केरळ, तेलंगणा, गोवा आणि उत्तर प्रदेशसह 12 राज्यांमध्ये दरोडे टाकले आहेत. तपास अधिकारी (IO) देवेंद्र सिंग, ज्यांच्या पथकाने इरफानला पकडले, म्हणतात की रॉबिनहूड असलेल्या इरफानने पश्चिम बंगाल आणि दिल्लीतील तुरुंगातही वेळ घालवला आहे.

इरफानची अटक गाझियाबादच्या एका घरात केलेल्या दीड कोटी रुपयांच्या घरफोडीप्रकरणी झाली. उजळे/ उजले टोळीचा भाग असलेला इरफान हा बहुतांशी गुन्हे स्वत:हून करत असे. सीसीटीव्ही फुटेजच्या मदतीने पोलिसांनी त्याला पकडण्यापूर्वीच टोळीतील अकरा जणांना अटक केली होती.

पंतप्रधान नरेंद्र मोदींनी नोटाबंदीची घोषणा केल्याच्या काही दिवस आधी ‘जॅग्वार चोर’ने दिल्लीतील एका न्यायाधीशाच्या घरातून 65 लाखांची रोकड चोरल्याचा खुलासा झाला. घर फोडा आणि जग्वारमध्ये निघून जा, ही गोष्ट इरफानच्या बाबतीत पोलिसांनाही माहिती होती. कारण हा जॅग्वार चोरच इरफान होता.

“जॅग्वार चालवणारा माणूस नुकताच दरोडा टाकणारा चोर आहे अशी कल्पना कोण करेल,” असं कवी नगर पोलिस स्टेशनचे अधिकारी म्हणतात.

आता रॉबिनहूड ही पदवी सुद्धा त्याला सहजासहजी लाभली नव्हती तर त्याचे पुरावे सुद्धा लोकं सांगतात.
“त्याने ज्याला गरज असेल त्याला तो नेहमी मदत करायचा,” एका स्थानिक महिलेने याविषयी सांगितलं होतं की “आमच्या गावात एक धोबी होता त्याला इरफान मदत करत असे. त्याची तब्येत बिघडली होती आणि त्याला महागडे ऑपरेशन करण्यासाठी पैशांची गरज होती. इरफानने प्रत्येक गोष्टीसाठी पैसे दिले.

गुलशनचा दावा आहे की इरफानने त्याच्या गावात आणि आजूबाजूच्या वंचित कुटुंबातील किमान 50 महिलांचे विवाह आयोजित करण्यात मदत केली आहे. खरं तर, गावकऱ्यांनीच इरफानला पहिल्यांदा आमदारकीची निवडणूक लढवायला सांगितली होती.

गुलशन आणि इरफान यांना 10 आणि 7 वर्षांच्या दोन मुली आहेत. गुलशन म्हणते की तिला तिच्या कुटुंबासोबत ‘सन्मानित’ जीवन जगायचे आहे, आता तिने निवडणूक जिंकली आहे. इरफानने आपल्या पत्नीला निवडणूक जिंकल्यास गुन्हेगारी जग सोडेन असे सांगितले होते.

हे ही वाच भिडू :

• वारणेच्या खोऱ्यात जन्म घेऊन दरी डोंगरांचे राज्य करणारा तो खराखुरा रॉबिनहूड होता
• ब्रिटिश सत्तेत या क्रांतिकारकांनी छत्रपतींच्या गडावर तिरंगा फडकवण्याचा पराक्रम गाजवला …
• त्या दिवशी कळलं सुपरस्टार राजेश खन्ना देखील शाहीर साबळेंचा मोठा फॅन होता
• लोकशाहीर अमरशेख म्हणजे धग, रग, धुंदी आणि बेहोशी यांची जिवंत बेरीज….!

The post जॅग्वार चालवणारा माणूस दरोडा टाकेल अशी कल्पनाही कुणी करत नसे…… appeared first on BolBhidu.com.

नार्कोटिक्स कंट्रोल ब्युरोचे झोनल डायरेक्टर समीर वानखेडे यांच्यावर महाराष्ट्र सरकारचे मंत्री नवाब मलिक दररोज हल्ला करत आहेत. क्रूझ ड्रग्ज प्रकरणी अभिनेता शाहरुख खानचा मुलगा आर्यन खान याला वानखेडेंनी तुरुंगात पाठवले होते. तेव्हापासून ते नवाब मलिकांच्या निशाण्यावर आहे. नवाब मलिक हे महाराष्ट्र सरकारमध्ये अल्पसंख्याक, कौशल्य विकास आणि उद्योजकता मंत्री आहेत हे सगळ्यांना माहिती आहे.

त्यांना महाराष्ट्र सरकारच्या मंत्रिमंडळात राष्ट्रवादी काँग्रेस पक्षाच्या म्हणजेच राष्ट्रवादीच्या कोट्यातून स्थान मिळाले आहे, पण आज आम्ही तुम्हाला नवाब मलिक यांची संपूर्ण पार्श्वभूमी सांगणार आहोत. त्यांचे शिक्षण किती आहे? कुटुंबात कोण आहे? मालमत्ता किती आहे आणि त्यांची वादग्रस्त विधाने कोणती?

जन्म यूपीत, पण मंत्री महाराष्ट्रात
नवाब मलिक यांचा जन्म 20 जून 1959 रोजी उत्तर प्रदेशातील बलरामपूर येथील उत्रौला तहसील भागातील धुसवा येथे झाला. नोंदीनुसार, 1970 मध्ये ते कुटुंबासह मुंबईत शिफ्ट झाले. मलिक कुटुंबाचे मुंबईत छोटे-मोठे व्यवसाय होते. त्यांचे एक छोटे हॉटेलही होते. याशिवाय त्यांचा रद्दी, भंगाराचा व्यवसायासोबत आणखी काही छोटे व्यवसाय होते.

भाजपच्या टीकेला प्रत्युत्तर देताना मलिक एकदा म्हणाले होते की, “होय, मी भंगार विक्रेता आहे. माझे वडील मुंबईत कपडे आणि भंगाराचा व्यवसाय करायचे. मी आमदार होईपर्यंत भंगाराचा व्यवसायही केला. माझ्या कुटुंबाला आजही त्याचा अभिमान आहे.” त्यांनी अंजुमन हायस्कूलमधून 10 वी आणि त्यानंतर 1978 मध्ये बुरहानी कॉलेजमधून 12 वीचे शिक्षण घेतले.

घरच्यांच्या विरोधामुळे सोडली इंग्रजी शाळा
प्राथमिक शिक्षणासाठी नवाबांना सेंट जोसेफ इंग्लिश स्कूलमध्ये दाखल करण्यात आले. मात्र वडील मोहम्मद इस्लाम यांच्या नातेवाईक आणि मित्रांच्या विरोधामुळे ते इंग्रजी शाळेत गेले नाहीत. नंतर नवाब मलिकांना महापालिकेच्या नूरबाग उर्दू शाळेत दाखल करण्यात आले.

येथून त्यांनी चौथीपर्यंतचे शिक्षण घेतले. यानंतर, डोंगरी येथील जीआर क्रमांक 2 शाळेत सातवीपर्यंत आणि सीएसटी विभागातील अंजुमन इस्लाम शाळेत 11वी पर्यंतचे शिक्षण घेतले. मॅट्रिकनंतर त्यांनी बुरहानी कॉलेजमधून बारावी पूर्ण केली. त्याच कॉलेजमध्ये बीएला प्रवेशही घेतला. मात्र कौटुंबिक कारणांमुळे त्यांनी बीएच्या अंतिम वर्षाची परीक्षा दिली नाही.

देशातील नेत्यांचा लेखाजोखा ठेवणाऱ्या ‘मायनेटा’ या वेबसाईटनुसार, 2019 च्या महाराष्ट्र विधानसभा निवडणुकीसाठी दिलेल्या शपथपत्रात त्यांनी याचा उल्लेख केला आहे. 1979 मध्ये पदवीसाठी प्रवेश घेतला, परंतु शिक्षण पूर्ण करू शकले नाहीत. मलिकवर कोणताही गुन्हा दाखल नाही.

कुटुंबात कोण आहे?
नवाब मलिकांचा पत्नी मेहजबीन, मुलगा मेराज, अमीर आणि मुली निलोफर आणि सना असा परिवार आहे. नवाब मलिक यांच्या जावयाचे नाव समीर खान आहे. गेल्या वर्षी अभिनेता सुशांत सिंग राजपूतच्या हत्येप्रकरणी रिया चक्रवर्तीला ड्रग्जच्या गुन्ह्यात तुरुंगवास भोगावा लागला तेव्हा समीर खानचे नावही पुढे आले. एका ड्रग पेडलरने त्याचे नाव घेतले होते तेव्हा एनसीबीने त्यांच्या जावयाला अटक केली होती.

राजकारणात कधी आले?
नवाब मलिक यांनी 1996 मध्ये पहिल्यांदा महाराष्ट्रातील नेहरू नगरमधून निवडणूक लढवली आणि ते आमदार झाले. त्यानंतर 1999 आणि 2004 मध्येही ते येथून विजयी झाले. 2009 मध्ये, मलिक यांनी अणुशक्ती नगर विधानसभा मतदारसंघातून निवडणूक लढवली आणि सलग चौथ्यांदा आमदार झाले.

2014 मध्ये त्यांनी त्याच विधानसभेतून पुन्हा निवडणूक लढवली होती, पण त्यांचा पराभव झाला होता. 2019 च्या विधानसभा निवडणुकीत मलिक पुन्हा येथून लढले आणि पाचव्यांदा आमदार झाले. शिवसेना, काँग्रेस आणि राष्ट्रवादी काँग्रेसच्या युतीनंतर नवाब मलिक यांना राष्ट्रवादीच्या कोट्यातून महाराष्ट्र सरकारमध्ये मंत्री करण्यात आले. 2020 मध्ये मलिक यांना राष्ट्रवादी काँग्रेसचे मुंबई अध्यक्षही करण्यात आले. ते राष्ट्रवादीचे अध्यक्ष शरद पवार यांच्या जवळचे मानले जातात.

पुलवामा हल्ल्यावर दिलेले वादग्रस्त विधान
नवाब मलिक यांनी 14 फेब्रुवारी 2019 रोजी जम्मू आणि काश्मीरमधील पुलवामा येथे CRPF जवानांवर झालेल्या हल्ल्यांबाबत 2020 मध्ये वादग्रस्त विधान केले होते. पुलवामा हल्ल्याच्या वर्धापनदिनानिमित्त मलिक म्हणाले होते, ‘एका वर्षात हे कळले नाही की आरडीएक्स आले कुठून? 40 जवान शहीद झाले, निवडणूकीचा हा मुद्दा बनला आणि मोदीजींनी निवडणूक जिंकली.

नवाब मलिकांना असे म्हणायचे होते की, पुलवामा हल्ला हा भाजपच्या कटाचा भाग होता. या विधानावर बराच गदारोळ झाला होता. आता सध्याही नवाब मलिक त्यांच्या वक्तव्यांमुळे चर्चेत आहेत. समीर वानखेडे आणि त्यांच्यातील वाद वाढतच चालला आहे.

महत्वाच्या बातम्या
नवाब मलिक खरंच भंगारवाले होते का? भंगारवाले होते तर त्यांची राजकारणात एन्ट्री कशी झाली?
टीम इंडियाचा जबरदस्त कमबॅक, २१० धावांचा विशाल स्कोर उभा करून अफगानिस्तानला झोपवले
मोठी बातमी! राहूल द्रविड होणार टीम इंडियाचा नवीन कोच, बीसीसीआयकडून शिक्कामोर्तब
वडील घाणेरडी भाषा बोलतात तर आई पॉर्न साइट चालवते? सारा अली खानने केला धक्कादायक खुलासा

T20 विश्वचषक 2021 च्या सुपर 12 सामन्यात भारताने अफगाणिस्तानचा 66 धावांनी पराभव करून पहिला विजय नोंदवला. अबू धाबी येथे खेळल्या गेलेल्या गट 2 च्या सामन्यात भारताने 20 षटकात 210/2 अशी मोठी धावसंख्या उभारली, ज्याला प्रत्युत्तरात अफगाणिस्तान संघ केवळ 144/7 धावा करू शकला.

रोहित शर्माने 47 चेंडूत 74 धावा केल्या तर केएल राहुलने 48 चेंडूत 69 धावांची शानदार खेळी केली. अफगाणिस्तानचा कर्णधार मोहम्मद नबीने नाणेफेक जिंकून प्रथम गोलंदाजीचा निर्णय घेतला. भारतीय संघात दोन मोठे बदल करण्यात आले असून सूर्यकुमार यादव आणि रविचंद्रन अश्विन यांच्या जागी इशान किशन आणि वरुण चक्रवर्ती यांचा समावेश करण्यात आला होता.

अफगानिस्तानने असगर अफगाणच्या जागी शरफुद्दीन अश्रफचा संघात समावेश केला होता. भारतीय संघाची सुरुवात उत्कृष्ट झाली आणि पहिल्या विकेटसाठी रोहित शर्माने केएल राहुलसोबत 140 धावांची जबरदस्त भागीदारी केली. पॉवरप्लेच्या 6 षटकांत 53 धावा जोडल्यानंतर दोघांनी 12 व्या षटकात संघाला 100 च्या पुढे नेले.

रोहित 15 व्या षटकात 140 धावा असताना बाद झाला आणि 17 व्या षटकात राहुल 147 धावा असताना बाद झाला, पण तिथून हार्दिक पंड्याने ऋषभ पंतसोबत 63 धावांची दमदार भागीदारी केली आणि संघाला 200 च्या पुढे नेले. हार्दिक पांड्याने 13 चेंडूत नाबाद 35 आणि ऋषभ पंतने 13 चेंडूत 27 धावा केल्या. अफगाणिस्तानकडून गुलबदिन नायब आणि करीम जनात यांनी प्रत्येकी एक विकेट घेतली.

मोठ्या लक्ष्याचा पाठलाग करताना अफगाणिस्तानची सुरुवात खराब झाली आणि मोहम्मद शहजाद (0) आणि हजरतुल्ला झाझाई (13) चौथ्या षटकात 13 धावा असताना बाद झाले. रहमानउल्ला गुरबाजने 10 चेंडूत 19 धावांची जलद खेळी खेळली, पण सातव्या षटकात तो 48 धावा असताना बाद झाला.

10 व्या षटकात 59 धावांवर गुलबदिन नायब (18) आणि 12 व्या षटकात 69 धावा असताना नजीबुल्लाह झद्रान (11) दोघेही बाद झाले. मोहम्मद नबीने (35) करीम जनातसह सहाव्या विकेटसाठी 57 धावा जोडून संघाला 17 व्या षटकात 100 च्या पुढे नेले. मोहम्मद नबी 19 व्या षटकात 126 धावा असताना बाद झाला. त्याच षटकात 127 धावा असताना राशिद खानही खाते न उघडताच बाद झाला.

करीम जनातने 22 चेंडूत 42 धावांची नाबाद खेळी करत संघाला 140 च्या पुढे नेले. शरफुद्दीन अश्रफ 2 धावांवर नाबाद राहिला. भारताकडून मोहम्मद शमीने तीन, रविचंद्रन अश्विनने दोन आणि जसप्रीत बुमराह आणि रवींद्र जडेजाने प्रत्येकी एक विकेट घेतली. सुपर 12 मध्ये भारताचा पुढील सामना 5 नोव्हेंबरला स्कॉटलंडशी होईल, तर अफगाणिस्तानचा सामना 7 नोव्हेंबरला न्यूझीलंडशी होईल.

महत्वाच्या बातम्या
मोदी सरकारचं नागरीकांना दिवाळी गिफ्ट; एका झटक्यात पेट्रोल पाच तर डिझेल दहा रूपयांनी स्वस्त
शिवसेना मंत्र्याच्या पीएची आत्महत्या; आत्महत्येपुर्वी व्हिडीओतून मंत्र्यावर केले गंभीर आरोप
हाॅटेल ललितमध्ये कोणते कांड व्हायचे? नवाब मलिकांचा मोठा गौप्यस्फोट
वडील घाणेरडी भाषा बोलतात तर आई पॉर्न साइट चालवते? सारा अली खानने केला धक्कादायक खुलासा

अस्सल पुणेकर कुठे मिळतील? असा प्रश्न जर कोणाला विचारला तर एकच उत्तर मिळेल भिडू ते म्हणजे  सदाशिव पेठ. पुणेरी पाट्या, पुणेरी मंडळी, पुणेरी जेवण, जुन्या पुण्याच्या खाणाखुणा अजूनही जिवंत ठेवणार असं हे ठिकाण. आता सध्या हे स्पर्धा परीक्षांच्या पोरा-पोरीचं राहण्याचं- खाण्याचं ठिकाण म्ह्णूनही ओळखलं जात. म्हणजे गल्लीबोळातलं हॉस्टेल आणि मेससाठी. 

असो, तर प्रत्येकाच्या मुखात आणि आठवणीत असणाऱ्या या इन्टरेस्टिंग सदाशिव पेठेच्या तयार होण्याची स्टोरी सुद्धा तितकीच इंटरेस्टिंग आहे. 

तर अडीचशे वर्षांपूर्वीची ही गोष्ट. जेव्हा नानासाहेब पेशव्यांनी श्रावण महिन्यात मोठ्या प्रमाणावर ब्राह्मणांना दक्षिणा देण्याची प्रथा सुरू केली होती. आणि हे फक्त पुण्यातल्याच नाही तर आसपासच्या भागातील विद्वान ब्राह्मण सुद्धा दक्षिणेसाठी पुण्याची वारी करू लागले. 

सुरुवातीला पेशवे शनिवारवाड्यातच दक्षिणा वाटप करायचे. पण या प्रथेच्या बोलबाल्यामुळे प्रचंड गर्दी वाढली. त्यामुळे पर्यायी व्यवस्था म्ह्णून रमणबागेत सोय केली गेली. पण तिथंसुद्धा जागा पुरेना म्हणून नानासाहेबांनी पर्वतीच्या पायथ्याशी प्रशस्त असा रमणा बांधला. 

दरम्यान, ही श्रावणमासातली दक्षिणा पदरी पाडून घेण्यासाठी अनेक परप्रांतीय ब्राह्मण सुद्धा पुण्याकडे वळायला लागले. तेलंगण म्हणजे सध्याच्या कर्नाटक प्रांतातून तर अशा ब्राह्मणांची मोठी रांग लागायची. ज्यांना ‘तेलंगी ब्राह्मण’ असं म्हंटल जायचं. आता या सगळ्यांना राहण्याचा प्रश्न उभं राहिला. 

त्या वेळी आंबिल ओढा भर गावातून, म्हणजेच सध्याच्या बाजीराव रस्त्याच्या मार्गावरून वाहत अमृतेश्वरापाशी मुठा नदीला मिळायचा. ओढ्याला भरपूर पाणीही असायचा. थोडक्यात काय तर हा ओढा पुण्याच्या परिसराची पूर्व-पश्चिम भागांत विभागणी करत असे.  म्हणजे पूर्वेला पुणे शहर आणि पश्चिमेचा सगळा परिसर डोळ्यांना सुखावणाऱ्या बागांनी व्यापलेला असल्याने, या भागात ब्राह्मणांनी तळ ठोकणे स्वाभाविकच होते.

कर्नाटकात ‘कारकल’ नावाचे गाव अद्यापही आहे. दगडी खोदकामाच्या सुंदर मूर्ती तयार करण्यात या गावाची मंडळी अग्रेसर आहेत. या गावातील ब्राह्मणांचा एक जथा एकमेकांच्या सोबतीने श्रावण महिन्यात दक्षिणेसाठी पुण्यात येत असे.

त्यांचा मुक्काम आंबिल ओढ्याच्या किनारी भागात व्हायचा. वर्षानुवर्षं ही प्रथा चालू होती. त्यामुळे या भागाला आपोआपच ‘कारकलपुरा’, असे नाव पडले. पूढे बोली भाषेतील उच्चारानुसार ‘कारकल’चे ‘कारकोळ’ झाले. तत्कालीन कागदपत्रांतून कारकोळपुरा असा उल्लेख अनेक ठिकाणी आहे.

 सध्याच्या खुनांनवरून सांगायचं झालं तर ही जागा शनीच्या पारापलीकडे खुन्या मुरलीधराच्या देवळापर्यंतच्या परिसरात होती असे म्हणता येईल. थोडक्यात सांगायचे तर सध्याची टिळक महाराष्ट्र विद्यापीठाची इमारत ते बाजीराव रस्ता या भागात कारकोळपुऱ्याची सुरुवातीची वस्ती होती. 

या भागाला अगदी कालपरवापर्यंत ‘लोणीविके दामले आळी’ म्हणत. आता असे म्हणताना हे दामले कोण आणि ते लोणी का आणि कुठे विकायचे असा प्रश्न मनाला पडला, तर त्यांचे मंडईत लोणी विकायचे दुकान होते व ते या गल्लीत राहायचे हे उत्तर आहे.

इ.स. १७५५च्या सुमारास आंबिल ओढा गावातून वाहणे बंद करून त्याचा प्रवाह पर्वती तळ्यापाशीच वळवण्यात आला. पुण्याची या बाजूची वाढ थांबवणारा हा अडसर दूर झाल्याने पुण्याची वस्ती या बाजूला पसरणे साहजिकच होत . पानिपतावर धारातीर्थी पडलेल्या सदाशिवराव भाऊंच्या स्मरणार्थ कारकोळपुऱ्याच्या जागी नवीन पेठ वसवायचे थोरल्या माधवराव पेशव्यांनी ठरवले आणि त्यानुसार दि. १९ ऑगस्ट १७६९ मध्ये त्यांनी सदाशिव पेठेत नवी वसाहत व बाजार उभारण्यासाठी कौल दिला.

 सदाशिव पेठ वसवण्याचा एक कौल इ.स. १७४५च्या आसपास दिल्याचे आढळते. त्याप्रमाणे नायगाव या गावी सदाशिव पेठ वसली, असा निष्कर्ष काहींनी गृहीत धरला आहे. दरम्यान हे नायगाव सांडस तालुक्यात होते. सांडस तर्फ ही पुण्याच्या विरुद्ध टोकाला असून उरळीकांचन, यवत या भागाला ते नाव होते. त्यामुळे त्या भागातील नायगावात सदाशिव पेठेची वस्ती करण्यासाठीचा हा कौल आहे. त्या नायगावचा पुण्याच्या सदाशिव पेठेशी काहीही संबंध नाही.

कारकोळपुऱ्याचा परिसर उत्तमोत्तम बागांनी वेढलेला होता. विश्रामबाग वाड्याच्या जागी हरिपंत फडक्यांची बाग, शनिपारापलीकडे नारोपंत चक्रदेवांची बाग, शिवाजी मंदिराच्या ठिकाणी सावकार दादा गद्रे यांची बाग, पुणे विद्यार्थी गृहाच्या पलीकडे रास्त्यांची बाग, अलीकडे नगरकरांची बाग अशी बांगाची रेलचेल असलेली ही जमीन, नवीन पेठ वसवण्याच्या दृष्टीने अगदी योग्य होती.

परंतु लोकांना ही जागा गावापासून लांबच वाटायची म्हणून माधवरावांनी नव्या वस्तीसाठी सात वर्षं करमाफी दिली. मग मात्र, सदाशिव पेठेची वस्ती हळू हळू वाढू लागली. सुपीक जमीन, मोकळे वातावरण, हिरव्यागार बागांची सोबत पुणेकरांना भावली. गावातल्या इतर पेठांतील गर्दीपिक्षा सदाशिव पेठेत वाडा बांधणे जास्त सुखाचे वाटू लागले.

आज जसे पुणेकर बावधन, पाषाण, सूस, आंबेगाव, धायरी अशा ठिकाणी हौसेने घरे बांधतात, तीच परिस्थिती दोनशे वर्षापूर्वी होती. तथापि, सदाशिव पेठ खऱ्या अर्थाने वसली ती सवाई माधवरावांच्या काळात, विशेषत: इ.स. १७८० नंतरच्या काळात.

माधवराव पेशव्यांच्या काळात, तेलंगणातील कृष्णशास्त्री व सदाशिवशास्त्री द्रविड हे दोन विद्वान पंडित पुण्यात स्थायिक झाले. तेव्हा पूर्वापार वहिवाटीप्रमाणे त्यांनी कारकोळपुऱ्यातच गद्र्यांच्या बागेसमोरील जागा पसंत केली. आपल्या घराबरोबरच त्यांनी श्रीकृष्णेश्वराचे देऊळही बांधले. सदाशिव पेठेचा हौद झाल्यावर त्यांनी हौदाकडे जाणाऱ्या नळाद्वारे पाणी मिळवून या जागी एक हौदही बांधला होता.

द्रविडांच्या हौदाच्या पश्चिमेला लागून नारो रघुनाथ साठे यांनीही आपल्या घराबरोबरच शरमीच्या झाडाखाली श्रीमोरेश्वर गणपतीचे सुरेख छोटेखानी मंदिर उभारले. आज मात्र, त्याचा ठावठिकाणा लागत नाही.

इ.स. १८०७ मध्ये पेठेच्या उत्तर नाक्यावर फडक्यांच्या बागेत दुसऱ्या बाजीरावाने सुप्रसिद्ध विश्रामबाग वाडा बांधला. त्याचप्रमाणे अनेक मान्यवरांनीही आपापले वाडे बांधून पेठ सजवली. कारकोळपुऱ्याची आठवणही पुसट होत गेली.

शनिपार, गायआळीपासून चिमण्या गणपतीपर्यंतच्या भागात भरपूर वाडे बांधले गेले. पेठ गजबजली.  पेठेची वस्ती वाढत गेली तरी, इ.स. १९२५च्या सुमारासही पेरूगेट, पावनमारुती, टिळक स्मारक मंदिरापासून थेट भिकारदास मारुतीपर्यंतच्या परिसरात अजिबात वस्ती नव्हती, याचे आज आश्चर्य वाटणे स्वाभाविक आहे.

वस्ती वाढूनही सदाशिव पेठ आपली ऐट बाळगून होती. कारण, या पेठेने पुणेकरांना अनेक थोर मंडळी दिली. राजकारण, समाजकारण, साहित्य, नाट्य, चित्र, कला, संशोधन अशा अनेकविध क्षेत्रांतील नामवंत मंडळी सदाशिव पेठेतलीच. अनेक नावारूपाला आलेल्या संस्थांचीही मुळे रुजली ती याच पेठेत. म्हणूनच सदाशिव पेठेला आजही एक वेगळेच वलय आहे. 

गेल्या वीस-पंचवीस वर्षांत मात्र ओनरशिप स्कीम इमारतींमुळे सदाशिव पेठ आमूलाग्र बदलली. जुन्या गल्ल्या आता रुंद झाल्या तशाच त्या परक्याही वाटू लागल्या. गाय आळी, डोलकर आळी, लोणीविके दामले आळी, अशा जुन्या आठवणी बुजत चालल्या. पुष्करणी होदाच्या रस्त्याचा दिमाख संपला. महत्त्व लक्ष्मी रस्त्याला आले.

 नानांनी हौसेने उभारलेल्या हौदाचे अस्तित्व केवळ मोक्याची जागा अडवणारी अडगळ म्हणून शिल्लक राहिले. आपल्या पेठेचा अभिमान बाळगणारी सदाशिव पेठेतली पारंपरिक पुणेकर मंडळीही, दूरवरच्या कोथरूडसारख्या उपनगरात हलली.

आज द्रविडांचा हौदही नाही, भुताच्या वाड्याच्या जागी टिळक महाराष्ट्र विद्यापीठाची इमारत आहे. आता फक्त सदाशिव पेठेचे नाव आणि कर्तृत्वाचे अदृश्य वलय बाकी उरले आहे. ते पुढे चिरंतर राहीलही कदाचित; परंतु या पेठेचा पाया घालण्याचे काम करणाऱ्या चिमकुल्या कारकोळपुऱ्याची आठवण कोण जपणार?

हे ही वाच भिडू :

•  पुण्यातल्या बुधवार पेठेच्याही आधी बावन्नखणी चाळ बदनाम होती.
• पुण्यातल्या जगप्रसिद्ध पेठांचा इतिहास असा आहे
• मार्केट आपटलंय, मग आता काय करायला पाहिजे भिडू?

The post पुणेकरांना मिळालेल्या टॅक्स कन्सेशनमधूनच सदाशिव पेठ तयार झाली appeared first on BolBhidu.com.

शेकापचे ज्येष्ठ नेते व माजी खासदार भाई डॉ. केशवराव धोंडगे हे नाव जरी ऐकलं कि त्यांची समग्र राजकीय कारकीर्द डोळ्यासमोर उभी राहते.

केशवराव म्हणजे मराठमोळा माणूस. कपाळावर मातीचा टिळा लावलेले, पांढऱ्याशुभ्र नेहरू शर्टातील आणि धोतरात वावरणारे अगदी शांत आणि चालतेबोलते व्यक्तिमत्व. हा पण एक गोष्ट त्यांची मोठीच डेंजर होती म्हणजे, कधी काय बोलतील सांगता यायचं नाही. कधी बोलता-बोलता नाचतील तर कधी थेट  काळजाला लागेल असं तिखट बोलतील. पण जे काही वागणूक असायची ती खरी आणि तितकीच स्पष्ट असायची.

थोडक्यात सांगायचं तर केशवराव म्हणजे अगदी नितळ मनाचे.  तुकारामांच्या गाथेमध्ये प्रत्येक शब्दाचा अवलंब स्वतःच्या आयुष्यात करणारे व्यक्तिमत्व. 

छत्रपती शिवाजी महाराज, जीवा महाला यांचे चरित्र, कंधार तालुक्‍यातील चळवळ, गुराखी गड, शिवाजी मोफत शिक्षण संस्था, महाराष्ट्रातील ज्येष्ठ नेते शरद पवार, दिवंगत बाळासाहेब ठाकरे, प्र. के . अत्रे हे व्यक्तिमत्वे ज्यावर ते भरभरून बोलत असत. 

त्यांचा एक मुका जो आजही महाराष्ट्रातल्या जनतेला आठवणीत राहतो, तो म्हणजे…

नांदेडमध्ये राष्ट्रवादी काँग्रेसचे अध्यक्ष शरद पवार यांनी संसदीय कारकिर्दीमध्ये ५० वर्ष पूर्ण झाली म्हणून ठिकठिकाणी पवारांचे सत्कार झाले होते.अशाच एका सत्काराच्या कार्यक्रमात शेकापचे ज्येष्ठ नेते आणि माजी खासदार केशवराव धोंडगे यांनी पवारांचा स्टेजवरच मुका घेतला होता. आता केशवराव धोंडगे यांचा स्वभावच मृदू आणि तितकाच हसता -खेळता आहे. आणि तितकाच परखड आणि स्पष्ट आणि त्याची प्रचीती याच कार्यक्रमात आलेली.

मुका घेतल्यानंतर लग्गेच धोंडगेंनी त्यांच्या भाषणात पवारांवर सडकून टीका केली होती. “शरद पवार हे बिना चीपड्याचे नारद आहेत. पवारांची बारामती म्हणजे भानामती आहे. पवार कोणाच्या घरचा माणूस कसा फोडतील याची कुणकुण लागू देत नाहीत. नारदही पवारांची बरोबरी करू शकत नाहीत”, अशा तिखट शब्दांमध्ये धोंडगेंनी पवारांवर तोंडसुख घेतलं होतं, असो ..

राजकारणातील जातीचे राजकारण आणि वाढते गुन्हेगारीकरण लोकशाहीसाठी घातक आहे. हा प्रकार आम्ही पूर्वीही सहन केला नाही अन पुढेही सहन करणार नाही. माझं वय झालं असेल मी थकलो असेल पण माझे विचार थकणार नाहीत ना संपणार नाहीत. पूर्ण आयुष्य गोरगरीब, उपेक्षित, ‘नाहिरे’वाल्यासाठी काम केले. पुढेही करत राहणार असं ते नेहेमीच म्हणत असत आणि त्याचा अवलंब करत असत. 

हैदराबाद मुक्तिसंग्राम असो कि, संयुक्त महाराष्ट्राची चळवळ असो मोठ-मोठ्या चळवळीत त्यांचा  सहभाग होता. त्यांचा दांडगा लोकसंपर्क आहे. जनतेवरचं त्यांचं प्रेम आणि जनतेचा भाईंवरचा विश्वास याच बळावर ते गल्लीपासून ते दिल्लीपर्यंत पोहचले. 

१९५७ -१९६२-१९६७- १९७२- १९८५-१९९० असं सलग तब्बल सहा विधानसभा निवडणुका त्यांनी गाजवल्या आणि जिंकल्या. 

१९७५ साली आणीबाणीचा विरोध करताना १४ महिने कारावास भोगला. यात विशेष म्हणजे आणिबाणीनंतर १९७७ मध्ये त्यांनी नांदेड लोकसभा जिंकली आणि  दिल्लीत आपले वजन निर्माण केले.  पण याच नेत्याला १९९५ च्या निवडणुकीत शिवसेनेच्या रोहिदास चव्हाण यांच्याकडून पराभव स्विकारावा लागला आणि तोही त्यांनी मोठ्या मानाने स्वीकारला. 

राजकारण, समाजकारण, अर्थकारण या तिन्हीची सांगड घालत जनतेवर लादलेल्या सामाजिक गुलामगिरीविरुद्ध बंड करण्याची तयारी देखील ठेवावी लागते हा गुण मात्र त्यांच्याकडून विशेष शिकण्यासारखा आहे.  

आणखी एक म्हणजे त्यांची लेखणी अगदीच दर्जेदार आणि तितकीच प्रखर होती. ‘जयक्रांती’च्या माध्यमातून ते लिखाण करीत असत. त्यांचे लिखाण हे ग्रामीण समाजाला जवळचे वाटत.  कर्मकांड, आचार-विचार, श्रद्धा-अंधश्रद्धा व त्यातून निर्माण झालेली सांस्कृतिक गुलामगिरी, आर्थिक गुलामगिरी, मानसिक गुलामगिरी मोडीत काढण्यासाठी त्यांनी लिखाण केलं, समाजाला ज्ञान दिलं. ग्रामीण विकासावर त्यांचं खास लक्ष असायचं. विकासाच्या कामात अडचण निर्माण करणाऱ्यांविरुद्ध रस्त्यावर उतरून मोर्चे, उपोषणे करत असत. 

या सर्वांचे मूळ म्हणजे त्यांनी स्वतःला शेतकरी कामगार पक्षातूनच घडवलं, वाढवलं.

जिल्ह्यातील राजकारणात कॉंग्रेसचे दिवंगत बलाढ्य नेते माजी मुख्यमंत्री शंकरराव चव्हाण यांचे व त्यांचे कधीच जमले नाही. विशेषत: सिंचनाच्या मुद्द्यावरून तर त्यांचे खूप मतभेद होत असायचे.

केशवराव काँग्रेस पक्षात गेले असते तर शंकरराव चव्हाणांच्या आधी मुख्यमंत्री झाले असते
अलीकडेच त्यांना वयाच्या १०२ व्या वर्षी लोकशाही न्युज चॅनलने “लोकशाही मराठवाडा रत्न” पुरस्कार दिला आहे. त्यांच्या कार्यांची सुरुवात पाहता अनेक चळवळीतुन व सत्याग्रहातुन झाली तसेच त्यांचे विधानसभा व लोकसभेतील कामकाज हे गोरगरीब जनतेला न्याय मिळवून देण्यासाठी होते. हा पुरस्कार म्हणजे मन्याड खोर्‍यातील जनता जनार्धनास मिळालेला बहुमान आहे.

त्यांना दिलेला प्रत्येक मान -सन्मान हा त्यांच्या महाराष्ट्रासाठी दिलेल्या योगदानापुढे फिकाच आहे.

हे ही वाच भिडू :

•  किरीट सोमय्या यांचे नेक्स्ट टार्गेट कोण?
• किरीट सोमय्यांच्या टार्गेटवर असलेले महाविकास आघाडीचे ११ नेते
• एकेकाळच्या दोन कट्टर शिवसैनिकांना नारळ देणार असल्याची चर्चा का होतेय ?

The post केशवराव काँग्रेसमध्ये गेले असते तर शंकरराव चव्हाणांच्या आधी मुख्यमंत्री झाले असते. appeared first on BolBhidu.com.

मुंबई । ड्रग्ज प्रकरणी झालेल्या आर्यन खानमुळे सध्या शाहरुख खान देखील चर्चेत आहे. यातच काल शाहरुख खानचा काल वाढदिवस होता. यामुळे त्याचे चाहते त्याला वेगवेगळ्या माध्यमातून शुभेच्छा देत होते. जगभरातील चाहत्यांकडून त्याच्यावर शुभेच्छांचा वर्षाव झाला.

असे असताना आता शाहरूखचा मोठा फॅन असलेले मराठमोळे अभिनेते किरण माने याने देखील त्याला शुभेच्छा दिल्या आहेत. किरण माने यांनी शाहरूखच्या वाढदिवसाला मोठी पोस्ट लिहिली आहे. यावरून ते शाहरुख खानचे किती मोठे फॅन आहेत हे दिसून येते.

ड्रग्ज प्रकरणी शाहरुखवर अनेकांनी मोठी टीका केली. शाहरूखवर टीका करणाऱ्यांना किरण माने यांनी खास शब्दांत उत्तर दिले आहे. यामुळे ही पोस्ट सध्या सोशल मीडियावर व्हायरल होत आहे. या पोस्टमुळे अनेकांचे लक्ष त्याने वेधून घेतले आहे.

सगळा पिच्चर नाय सांगत, फक्त ‘ट्रेलर’ सांगतो, ऐकाच, असे म्हणत किरण मानेंनी ही पोस्ट लिहिली आहे. या पोस्टमध्ये त्याने म्हटले आहे की, आपन ऐर्‍यागैर्‍यांना डोक्यावर घेत नाय भावांनो! ह्यो किरण माने सातारी मातीतला हाय.. उगं कुना लुंग्यासुंग्याची उगाच तळी उचलून धरनार्‍यातला नाय!

समोर मानूसच डोंगराएवढा हाय… त्याची का स्तूती करनार नाय सांगा? त्यो मानूस समाजासाठी काय-काय करतो हे जर सांगीतलं, तर त्याची निंदा करनार्‍याचंबी डोळं पांढरं व्हत्याल.. सगळा पिच्चर नाय सांगत..फक्त ‘ट्रेलर’ सांगतो.

यामध्ये शाहरुख खानने देशाला केलेली मदत, तसेच वैयक्तिक मदत, अनेकदा देशावर संकट आले अनेक राज्यावर संकट आले. यामध्ये त्याने केलेली मदत त्याने सांगितली आहे. जवानांच्या कुटूंबासाठी तसेच कोरोना काळात त्याने मोठी मदत केली.

तसेच त्याला बाहेरच्या अनेक देशात सन्मानित करण्यात आले आहे. हे देखील सांगितले गेले आहे. तो फक्त अभिनयातला ‘बादशाह’ नाय, तर ‘मानूस’ म्हनून बी ‘किंग’ हाय ! सलाम शाहरूख खान… कडकडीत सलाम !! कुठल्याबी सच्च्या भारतीयाला तुझा अभिमानच वाटंल.. तुला वाढदिवसाच्या मनाच्या तळापास्नं शुभेच्छा भावा! असे त्याने म्हटले आहे.